ดวงตาใหม่
เรื่องเล่าชุดพ่อเฒ่ากับลูกเขย
“ชัด การชนะ” : เรื่อง / ศิลป์วัตร วิศาลศักดิ์ : ลายเส้น
ปัจจุบันนี้ เป็นยุคโลกาภิวัตน์ หรือที่เรียกกันว่า “ยุคสื่อสารไร้พรมแดน” เทคโนโลยีต่าง ๆ ทันสมัยและลํ้าหน้าไปมาก ใครไม่ศึกษาเรียนรู้ด้านเทคโนโลยีถือว่าเป็นคนล้าหลัง แต่ก็มีบางสังคมที่ค่อนข้างจะใส่ใจเทคโนโลยีมากเกินไป เขาเรียกว่า “สังคมก้มหน้า” ไม่พูดไม่คุยกันต่างฝ่ายต่างก้มหน้าดูจอในมือของตัวเอง เคยมีอุบัติเหตุบนท้องถนนบ่อยครั้งสาเหตุจากการใช้โทรศัพท์ขณะขับรถ และเคยเกิดอุบัติเหตุกับผู้เดินข้ามถนน ถูกรถชนเพราะมัวแต่ดูโทรศัพท์ในมือ…ส่วนเรื่องทางการแพทย์ปัจจุบันก็ใช้เทคโนโลยีเข้าช่วยได้ผลดีมาก เช่น การใช้หุ่นยนต์ผ่าตัด การใช้คอมพิวเตอร์ช่วยงานระบบต่าง ๆ ในทางการแพทย์อย่างได้ผลเกินคาดคิดเป็นต้น
พ่อเฒ่าอ่อน แกมีลูกเขยเป็นนายแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านการผ่าตัดเปลี่ยนอวัยวะ ที่มีชื่อเสียงมาก สามารถผ่าตัดเปลี่ยนอวัยวะในร่างกายมนุษย์ได้ทุกส่วน มีชื่อเสียงจนโรงพยาบาลทั่วโลกต้องการตัว พ่อเฒ่าอ่อนมีข้อมูลว่า “หมอป๋อง” ผู้เป็นลูกเขย
เคยผ่าตัดเปลี่ยนมือคนไข้ที่มือขาดเละ โดยใช้มือสภาพดีของคนประสบอุบัติเหตุตาย ที่แจ้งประสงค์บริจาคอวัยวะส่วนต่าง ๆ ทุกส่วนในร่างกายไว้ล่วงหน้า เพื่อเป็นกุศลช่วยเพื่อนมนุษย์ จนทำให้คนไข้ที่มือขาดเละ ใช้มือได้เป็นปกติมาแล้ว…
“บักหมอป๋องลูกเขยกูนี่มันเก่งอีหลีเนาะ!” พ่อเฒ่าอ่อนชื่นชมลูกเขยแก ก็อย่าว่าแต่พ่อเฒ่าอ่อนเท่านั้นที่ชื่นชมความสามารถของหมอป๋อง ยุคนี้มันยุคออนไลน์ข่าวสารแพร่กระจายไปทั่วโลกได้รวดเร็วมาก ใคร ๆ ก็ชมกันไปทั่วแหละ
และแล้ว…อยู่มาไม่นาน เหตุการณ์เลวร้ายได้เกิดขึ้นกับชีวิตของพ่อเฒ่าอ่อน เนื่องจากพ่อเฒ่าอ่อนเจออุบัติเหตุ…สารเคมีถูกดวงตาทั้ง ๒ ข้าง! ดวงตาของพ่อเฒ่าอ่อนบอดสนิท!…พ่อเฒ่าอ่อนต้องได้พึ่งพาความสามารถของ “หมอป๋อง” ผู้ลูกเขยจนได้…
“ป๋องเอ้ย! เจ้าก็มีความเชี่ยวชาญสามารถช่วย คนไข้มาได้ทั้งบ้านทั้งเมือง เจ้าก่ะช่วยให้พ่อหายจากโลกมืดหน่อยเถอะ!” พ่อเฒ่าอ่อนปรารภกับลูกเขย
“เรื่องเปลี่ยนดวงตา…มันไม่ง่ายนะพ่อ!” นายแพทย์ป๋องว่า
“พ่อรู้ว่ามันยาก…แต่พ่อก็มั่นใจในฝีมือและความสามารถของลูกอยู่นะ” พ่อเฒ่าอ่อนพูดแฝงด้วยความหวังและขอความเห็นใจ…
“ขณะนี้ ธนาคารดวงตาก็ไม่มีผู้บริจาคมาเลยไม่รู้จะเอาดวงตาที่ไหนมาเปลี่ยน?” นายแพทย์ป๋องพูดไปคล้ายหมดหวัง แล้วพูดต่อ
“แต่ผมก็จะลองเสี่ยง ถือว่าเป็นการทดสอบฝีมือ ความสามารถของผม และเป็นครั้งแรกของผมด้วย!” นายแพทย์ป๋องยํ้าความหวังให้พ่อเฒ่าอ่อน
“ลองเลยลูก! รูปแบบไหนก็ได้ ขอแต่ให้พ่อได้มองเห็น!” พ่อเฒ่าอ่อนเริ่มมีความหวังเล่ามาเหมือนโกหก! นายแพทย์ป๋อง แก้ไขปัญหาเรื่องการขาดแคลนดวงตาอย่างเป็นความลับสุดยอด แม้แต่พยาบาลผู้ช่วยก็ไม่มีใครรู้ โดยนายแพทย์ป๋องแอบไปติดต่อ ประสานงานกับตลาดขายเนื้อหมาที่อยู่แถบ “ทางอีศาน” แล้วขอผ่าเอาดวงตาหมาด้วยวิธีทางการแพทย์ เอาแช่เย็นไว้ตามเวลาที่กำหนด ทำอย่างรีบเร่ง แล้วรีบเข้าไป กทม. เพื่อเปลี่ยนดวงตาให้พ่อเฒ่าอ่อนทันที !
นับว่าเป็นสุดยอดฝีมือของนายแพทย์ผู้มีชื่อเสียงระดับโลกจริง ๆ …๖ เดือนต่อมา พ่อเฒ่าอ่อนเริ่มมองเห็นวัตถุต่าง ๆ พอลาง ๆ พอถึงระยะ ๘ เดือน พ่อเฒ่าอ่อนมองเห็นชัดเจนขึ้น…๑ ปีผ่านไปพ่อเฒ่าอ่อนมองเห็นเป็นปกติ! ลูก เมีย ญาติมิตรต่างก็ดีใจ ที่พ่อเฒ่าอ่อนมองเห็นและได้ใช้ชีวิตตามปกติสุข!
วันหนึ่ง นายแพทย์ป๋องผู้ลูกเขย ถามความรู้สึกของพ่อเฒ่าอ่อน เหมือนเป็นการประเมินผลไปด้วย
“เป็นไงพ่อ…ตาใหม่ที่ผมเปลี่ยนให้ มีข้อดีข้อเสียอย่างไรบ้าง?”
“ข้อดีเรอะ! กลางคืนมืดแค่ไหนก็ตาม ที่ใต้ถุนบ้านเรา พ่อวิ่งได้โดยไม่ชนเสาบ้านเลย! มันชัดกว่าเก่าเยอะ! แต่ข้อเสียมันก็มีนะ!” พ่อเฒ่าอ่อนว่า
“ข้อเสียมันเป็นยังไงล่ะพ่อ ?” นายแพทย์ป๋องถาม
“ข้อเสีย…หนึ่ง เห็นยางรถยนต์ไม่ได้ พ่ออยากไปเยี่ยวรดทุกที !
ข้อสอง…เห็นขี้ไม่ได้พ่อนํ้าลายไหลเลยอ่ะ !”
