ทองเปลี่ยน
บักทองก้อน มันเป็นลูกเขยพ่อเฒ่าทองเปลี่ยน มันชื่นชมพ่อเฒ่าของมันมากที่มีความสามารถในการเป่าแคน แต่ละวันเพลินกับเสียงแคนที่พ่อเฒ่าทองเปลี่ยนเป่าลายแมงภู่ตอมดอก ลายสุดสะแนน ลายแม่ฮ้างกล่อมลูก ฟังแล้วไพเราะจับใจเหลือเกิน
“เจ้าไปเฮียนเป่าแคนมาตั้งแต่เมื่อไหร่พ่อ?” บักทองก้อนถาม
“พ่อเฮียนเป่าแคนมาตั้งแต่พ่อเป็นบ่าว ยังบ่มีเมีย ไปเฮียนเป่าแคนกับครูทองม้วน ตอนไปเฮียนเป่าแคนมีเสี่ยวไปนำหลายคน …มีบักทองคำบักทองมี บักทองเย็น บักทองเปลว กับบักทองย้อย”
“ป๊าดติโท๊ะ! เสี่ยวของพ่อมีแต่ซื่อทองล้วน ๆ” บักทองก้อนงง
“บักทองล้วน กับบักทองจันทร์ มันบ่ไปเฮียนเป่าแคน มันไปเฮียนลำ กับหมอลำทองดี” พ่อเฒ่าทองเปลี่ยนบอก
“เออ…ข่อยคึดพ้อแล้ว คนมีชื่อทองนำหน้ามักไปเฮียนลำ เฮียนเป่าแคนหลายเนาะ?” บักทองก้อนเสริม
“โต๋คึดพ้อผู้ได๋แหน่ล่ะ?” พ่อเฒ่าทองเปลี่ยนย้อนถาม
“ทองมี มาลัย ทองมัย มาลี หมอลำทองลา หมอลำทองใบ หมอลำทองมาก โอ๊ยหลายโพด…” บักทองก้อนมันยกชื่อหมอลำมาอ้าง
“แล้วนายทองก้อนมึงเด๋ เฮียนลำเป็นอยู่บ่?” พ่อเฒ่าทองเปลี่ยนย้อนถามบ้าง
“ข้อยถนัดไปฮ้องเพลงคาราโอเกะ ที่ทองแท่งคาราโอเกะ”
“อ้าว! ชื่อร้านก่ะทองอีกละ” พ่อเฒ่าทองเปลี่ยนว่า
“ครับพ่อ …ที่ร้านทองแท่งมีเด็กสาวเสิร์ฟสองพี่น้องสุดสวย…พ่อลองเอาแคนไปเสริม กะเป็นอีกหนึ่งบรรยากาศนะ!” บักทองก้อนมันลองชวนพ่อเฒ่าของมัน
“อ้าว! ชื่อร้านก่ะทองอีกละ” พ่อเฒ่าทองเปลี่ยนว่า
“ครับพ่อ …ที่ร้านทองแท่งมีเด็กสาวเสิร์ฟสองพี่น้องสุดสวย…พ่อลองเอาแคนไปเสริม กะเป็นอีกหนึ่งบรรยากาศนะ!” บักทองก้อนมันลองชวนพ่อเฒ่าของมัน
“อ้าว! มีแต่ทองอีกละ?”
ทั้งพ่อเฒ่าและลูกเขยพากันม่วนที่ร้านทองแท่ง เสียงแคนของพ่อเฒ่าทองเปลี่ยนสอดรับกับเสียงร้องเพลงของบ่าวทองก้อน โดยมีคนเสิร์ฟเป็นทองหยิบกับทองหยอด มาเคล้าคลอจนลืมเวลากลับบ้าน
ที่บ้าน…แม่เฒ่าทองอ่อน คอยพ่อเฒ่าทองเปลี่ยนด้วยอารมณ์ที่ไม่ดีนัก เพราะมีคนไปแอบบอกแกว่า พ่อเฒ่าทองเปลี่ยนมีสาวน้อยป้อนอาหารที่ร้านทองแท่ง!
แม่เฒ่าทองอ่อน ไม่อ่อนเหมือนชื่อเสียแล้วแกถือไม้ท่อนคอยพ่อเฒ่าทองเปลี่ยนอยู่หน้าบ้าน…เมื่อพ่อเฒ่าทองเปลี่ยนมาถึงบ้าน…
“แกไปไหนมาวะ ไอ้ทองเปลี่ยน!” แม่เฒ่าทองอ่อนถามพร้อมเงื้อไม้ท่อน หมอแคนทองเปลี่ยน ต้องเปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส ร้องเพลงตอบแม่เฒ่าทองอ่อนทันที แม้จะไม่มีไมโครโฟนก็ตาม ว่า
“ผู้ชายคนนี้ อยากเป็นคนดีของเธอ บอกยํ้าในใจเสมอ จะดูแลเธอให้ดีที่สุด…”
แม่เฒ่าอ่อนได้ยินเสียงเพลงก็ฉุกคิดได้ว่าตัวเองทำรุนแรงเกินไปละมั้ง เพราะได้ยินเฒ่าทองเปลี่ยนว่า อยากเป็นคนดีของแกอยู่ ก็ลดไม้ท่อนลง เมื่อพ่อเฒ่าทองเปลี่ยนเห็นแม่เฒ่าทองอ่อนใจอ่อนลง ก็ร้องเพลงที่ ๒ ต่ออีก
“เหนื่อยไหมคนดีมีพี่เป็นแฟน ยอมรับในความขาดแคลน ยากแค้นพี่กลัวเธอท้อ…”
พอได้ยินเสียงเพลงที่ ๒ เท่านั้น! แม่เฒ่าทองอ่อน อ่อนลงจากเดิมมาก แกทิ้งไม้ท่อนลงพื้น…ร้องเพลงตอบพ่อเฒ่าทองเปลี่ยนพร้อมกับโผเข้าหาพ่อเฒ่าทองเปลี่ยนอย่างช้า ๆ
“ได้ฮักกับอ้าย เหมือนใจได้ปริญญา ชีวิตของสาวบ้านนา วุฒิการศึกษามีน้อย”
