สายแนนอุษาคเนย์
คอลัมน์ : บทบรรณาธิการ
Column : Editorials
นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๖๒
ปีที่ ๖ ประจำเดือนมิถุนายน ๒๕๖๐
“นํ้าเต้าปุ้ง” – กำเนิดเลือดเนื้อชีวิต
“หมาเก้าหาง” – ดั่งจิตวิญญาณมั่น
“กบ” – จินตนาการสานสัมพันธ์
“รวงข้าว” – นั้นต้นธารวัฒนธรรม
๑.
“นํ้าเต้าปุ้ง” ผุดจากซากควายเขาลู่
ฝูงคนหมู่อาศัยได้อุปถัมภ์
ปู่ลางเซิงขุนคานซีเจาะนำ
ได้ป่องเกิดอยู่กํ้าเมืองลุ่มเพียง
“นํ้าเต้าปุ้ง” ควํ่าหงายกายเพศแม่
ยามครรภ์แก่กลมใหญ่ใครจะเถียง
ภูมิปัญญาบรรพชนคนเทียบเคียง
จึงเรียบเรียงนิทานตำนานมา
๒.
“หมาเก้าหาง” แบบอย่างทางมนุษย์
เสียสละสูงสุดรุดอาสา
มุ่งเมืองแมนไม่หวั่นพรั่นเทวา
เซาะซอกหาข้าวกล้ามาปลูกกิน
“หมาเก้าหาง” เหลือหางเดียวบัดเดี๋ยวนี้
ด้วยยอมพลีพิชิตกายจิตสิ้น
หางใช้จุ้มเมล็ดข้าวฉางองค์อินทร์
ถูกสายฟ้าบาดบิ่นเกือบสิ้นลาย
๓.
“กบ” ร้องโอ๊บโอ๊บโอ๊บเรียกฝนตก
คนทำนายอยกศักดิ์สิทธิ์หลาย
สืบสายแนนแถนฟ้าพาสบาย
สายฝนไหลทะลักทลายลง
“กบ” นั่งบนกลองมโหระทึก
คนผนึกนึกฝันมั่นประสงค์
ยํ้าฆ้องกลองร้อนแล้งแกร่งดำรง
นํ้าคืนคงความสมบูรณ์กูลชีวิต
๔.
“รวงข้าว” พราวช่อผ่องแนวท้องนา
เขียวสะพรั่งงามตาเทวาสถิต
กลิ่นหอมอวลเอิบอิ่มนฤมิต
ชโลมจิตคิดหยัดยืนบนผืนดิน
“รวงข้าว” สร้างเรื่องราวฮีตสิบสอง
สิบสี่คองยึดถือระบือถิ่น
ธรรมนูญชีวิตรํ่าระบิล
นับเนื่องสินทิพยพระศรีอาริย์.
