ปิดเล่ม ทางอีศาน ๑๐๐
สถานการณ์โลกเปลี่ยนแปลงไปไม่รู้จบนะ…
มนุษยชาติในแต่ละประเทศต่างก็มีความคิดความอ่านแตกต่างกันไปมาก
โลกเคยแตกแยกรุนแรงมาแล้ว เกิดสงครามโลกใหญ่สองครั้ง ผู้คนฆ่ากันตายนับล้าน ๆ คน หลังสงครามโลกครั้งที่สอง โลกก็แบ่งค่าย แตกแยกกันด้วยลัทธิทุนนิยมกับลัทธิสังคมนิยม สู้รบทำ “สงครามเย็น” กัน
กระทั่งเมื่อศตวรรษกว่า ๆ ที่ผ่านมา สงครามเย็นคลี่คลายลง ความขัดแย้งระหว่างสังคมนิยมกับทุนนิยมดูคล้ายจะเบาบางลง แต่แล้วก็หาได้จบสิ้นลงไม่
ประเทศที่ใฝ่จะเป็นมหาอำนาจในโลกก็ยังอวดศักดาอยู่ดังเดิม
จนถึงวันนี้ สหรัฐอเมริกาค่ายหนึ่ง กับจีนและรัสเซียค่ายหนึ่งก็ยังประพฤติเป็นปฏิปักษ์ต่อกันอยู่
อันก่อปัญหาให้กับหลาย ๆ ประเทศ
อย่างเช่น ปัญหาในเขตทะเลจีนใต้ ระหว่างสหรัฐอเมริกากับจีน ก็ส่งผลสะเทือนมาถึงชาติอาเซียนหลายประเทศ
ประเทศไทยซึ่งเป็นชาติสำคัญในอาเซียน เคยเป็นลูกไล่ในบังคับอเมริกา แต่ปัจจุบันกลายเป็นมิตรสำคัญของจีน ในสถานการณ์ขณะนี้ย่อมอยู่ในฐานะลำบาก ประเทศไทยจะเลือกปฏิบัติตัวอย่างไร ก็คงจะหนีความขัดแย้งในหมู่ประชาชนยาก…
ทำนองเดียวกับปัญหาการเมืองของไทย อาจจะสร้างความขัดแย้งในหมู่ประชาชนได้
ทั้ง ๆ ที่เรื่องทั้งหลายแหล่ มีทางออก ควรจะยุติลงได้
มนุษยชาติควรจะปรองดองกันไว้ ไม่ควรแตกแยกทำร้ายกัน
แม้เราจะมีความคิดความอ่านแตกต่างกัน แต่มนุษย์ก็ไม่ควรทำร้ายฆ่าฟันกัน โลกก้าวหน้าขึ้นมากแล้ว ควรถึงเวลาที่เลิกทำร้ายฆ่าฟันกันได้แล้ว…
คนไทยทั้งประเทศก็ควรรักใคร่ปรองดองและร่วมกันใฝ่หาหนทางให้ทั่วทั้งโลกและประเทศไทยมีสันติสุขตลอดไป
ขอบคุณภาพจาก www.ft.com
