สงครามยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษที่ 20 วันเริ่มต้นสิ้นสุดยุคอาณานิคมโลก [ 2/2 ]
รำลึกครบรอบ 68 ปีชัยชนะศึกเดียนเบียนฟู
(7 พฤษภาคม 2497 – 7 พฤษภาคม 2565)
สงครามยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษที่ 20
วันเริ่มต้นสิ้นสุดยุคอาณานิคมโลก
[ 2/2 ]
จดหมายถึงบรรดาพี่น้องทหารบาดเจ็บป่วยไข้*
สนามรบเดียนเบียนฟู
ข้าพเจ้าปลื้มปีติดีใจใคร่บอกข่าวให้บรรดาสหายว่า เมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม กองทัพประชาชนที่กล้าหาญของพวกเราได้บดขยี้ทหารศัตรูทั้งหมดที่เดียนเบียนฟู เป็น 21 กองพันทหารประจำการ รวมหนึ่งหมื่นหกพันสองร้อยคน ปลดปล่อยดินแดนเขตตะวันตกเฉียงเหนือทั้งหมด
ยุทธการเดียนเบียนฟูได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์ พวกเราสามารถปฏิบัติบรรลุการตัดสินใจของศูนย์กลางพรรค รัฐบาลและประธานโฮ ได้สร้างเงื่อนไขให้เกิดชัยชนะอันใหญ่หลวงยิ่งของกองทัพและประชาชนเรา การบดขยี้ทหารศัตรูที่เดียนเบียนฟูนั้น พวกเราได้สนับสนุนอย่างเอาจริงเอาจังอย่างสุดกำลังต่อการต่อสู้เพื่อให้ได้ที่ดินที่นาแก่ชาวนา และการต่อสู้ด้านการต่างประเทศของคณะผู้แทนรัฐบาลเราในที่ประชุมเจนีวาที่ได้ชัยชนะอย่างรุ่งโรจน์นั้น ก็โดยอาศัยการนำที่ปรีชาสามารถของศูนย์กลางพรรครัฐบาลและประธานโฮ อาศัยประชาชนเรารับใช้แนวหน้าอย่างเต็มกำลัง อีกส่วนหนึ่งที่สำคัญคือ อาศัยจิตใจสู้รบที่กล้าหาญ อดทนต่อความยากลำบากยากเย็นของกองทัพประชาชนเรา ตลอดช่วงยุทธการบรรดาสหายได้แสดงปฏิบัติการอันเป็นแบบอย่างของกองทัพปฏิวัติ บรรดาสหายได้สมกับเป็นลูกที่ดีเลิศที่ปกป้องปิตุภูมิ เป็นนักรบพิทักษ์สันติภาพประชาธิปไตยของโลก คุณลุง** ก็ได้ฝากถามไถ่และชมเชยบรรดาสหาย
สหายทั้งหลาย !
พวกจักรพรรดินิยมฝรั่งเศส-อเมริกา พ่ายแพ้หนัก จำต้องเจรจาเรื่องการจัดการแก้ไขโดยสันติปัญหาในอินโดจีนอยู่ที่ประชุมเจนีวา แต่พวกมันยังคงดื้อด้าน พวกมันยังใช้กลยุทธทำลายการประชุมและขยายสงครามต่อไปเพื่อรุกรานประเทศเรา พวกเราต้องระมัดระวังที่สุด ต้องจำคำสอนของลุงอยู่เสมอ “ชัยชนะถึงแม้จะใหญ่แต่พึ่งจะเป็นก้าวแรก ไม่ว่าจะเป็นการต่อสู้ด้านการทหารหรือว่าด้านการต่างประเทศ ล้วนแต่จะต้องต่อสู้ยาวนาน ยากลำบาก จึงจะได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์” พวกเราต้องพร้อมที่จะทำลายกลยุทธ์ใหม่ของพวกมันให้พินาศ ตีพวกมันให้หนักยิ่งขึ้น
สหายทั้งหลาย !
ในขณะที่กองทัพเราปีติดีใจกับชัยชนะเบิกบานแช่มชื่น ที่จะขยายผลชัยชนะก็มีบรรดาสหายต้องนอนพักรักษาตัวอยู่กับตามโรงพยาบาลต่าง ๆ สหายเราสนุกสนานด้วยชัยชนะ ด้วยสถิติอันเป็นที่พึงพอใจของตน แต่ก็ไม่อาจไม่เป็นห่วงเป็นใย หวังว่าบรรดาสหายจะหายไว จะได้กลับสู้ต้นสังกัด รับภาระหน้าที่ต่อไป จิตใจอันนี้ควรแก่การชื่นชม ข้าพเจ้าหวังว่าบรรดาสหายจะสงบจิตสงบใจ อวยพรให้บรรดาสหายจงหายไว แข็งแรง กลับสู่ต้นสังกัดสู้รบต่อไป สร้างผลงานใหม่อีกจำนวนมาก
ด้วยรัก นับถือ และปักใจรบชนะ
วันที่ 11 เดือนพฤษภาคม พ.ศ.2497
ผู้บัญชาการสูงสุดกองทัพประชาชนเวียดนาม
พลเอก หวอเงวียนยับ
*คำพันธ์ แสงสิทธิ์ – ผู้แปล
**คุณลุง หมายถึง โฮจิมินห์
