ผ่านทางเขต อ.บ้านใหม่ไชยพจน์ จ.บุรีรัมย์
ปาดสายตาเห็นป้ายตัวโต “ส า โ ท” ก็ฉุดคิด…
ถ้ามีขายและกล้าติดโฆษณาขนาดนี้คงมีดีและมีจริง
รถวิ่งเข้าใกล้ อ่านข้อความเพิ่มได้อีก…
“จำหน่าย… (แถมท้ายด้วย) ปลีกและส่ง”
อ้าว, น่าจะของจริง จริง ๆ – คิดในใจขณะผ่านบ้านที่ติดป้ายมาแล้ว
วกรถกลับ
ส่งเสียงเรียกข้ามรั้วสักพักเจ้าบ้านเดินออกมาต้อนรับ
คุณแม่ปภาดา วิกุล เล่าบอก…
“ทำมาแต่รุ่นพ่อแม่
รัฐบาลเมื่อยี่สิบปีที่แล้วส่งเสริมสินค้าโอทอป
ตัวเองเวียนไปขออนุญาตจดทะเบียน ไปแล้วไปอีกจนสามารถจดได้
จนเจ้าหน้าที่เขาตั้งฉายาให้แม่ว่า ผู้หญิงแกร่ง
ทุกวันนี้ก็ทำตามกำลัง ยังไม่คิดพัฒนาอะไร
เพราะรัฐบาลหลัง ๆ มานี้ไม่ส่งเสริม
ทำสาโททำไม่ยาก ขอให้แป้งดี หลับตาทำก็ได้
ถ้าจะสั่งซื้อมีเบอร์โทรศัพท์ที่ฉลากข้างขวด”
ผมสอยขวดเย็น ๆ มาหนึ่งขวด
สนนราคา 50 บาท
หวานฉ่ำ ดื่มเผื่อทุกคนแล้วครับ
