สุสานดอกไม้

ฉันคือแจกันเก่าแก่อายุมาก
ฉันทำให้ดอกไม้พรากจากต้น
ฉันมีอายุมากเท่าไร
ดอกไม้ก็โดนตัดมากเท่านั้น
ความงามของแจกันเป็นอันตรายแก่ดอกไม้
ฉันเป็นแจกันมีราคาเขารักษาฉันเอาไว้
เพื่อเพิ่มความเศร้าใจให้ฉันมากขึ้น
ฉันอยากเป็นดินให้ดอกไม้ชูช่อสดใส
มิใช่ต้องมาแห้งตายในตัวฉัน
แจกันคือโลงศพของดอกไม้
ที่คนใจร้ายพรากออกจากต้น.


Related Posts

บทกวี : ความรักพาเรากลับบ้านเสมอ
เที่ยวไปตามความ (ใฝ่) ฝัน – ๑
ดอกขะเจียวจากโคกขี้แลน ตอนที่ 7
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com