โตเปี๊ยะ (ตัวฟ้าผ่า) ของจ้วง เจ้าฟ้าแผดขวานคำ ของไทอาหม
ทองแถม นาถจำนง
31 ตุลาคม 2560
ตำนานกำเนิดโลกของชนชาติจ้วง ในกวางสี มีกล่าวถึง “โตเปี๊ยะ” หมายถึง “ตัวฟ้า” และ/หรือ “ตัวฟ้าผ่า” มีสายฟ้า (ฟ้าผ่า) และกลองโลหะ (มโหระทึก – ฆ้องบั้ง) เป็นอาวุธ เรียกฝน มีรูปกายเป็นมนุษย์นก
“หมาเก้าหาง” ขึ้นไปขโมยเมล็ดพันธุ์ข้าวจาก “ตัวเปี๋ยะ” ตัวเปี๊ยะใช้สายฟ้าขว้างใส่หมาเก้าหาง ถูกหางหมาขาดไปแปดหาง หมาเก้าหางหนีรอดมาได้ เหลือหางเพียงหางเดียวแต่ก็ได้เมล็ดพันธุ์ข้าวมาให้มนุษย์ ชาวจ้วงดึกดำบรรพ์จึงบูชาหมา
ตำนานกำเนิดโลกของไทอาหม (ไทอาหมที่ต้นเค้าเหล่ากออยู่ที่เมืองมาวหลวง คืออำเภอเต๋อหง ยูนนาน ปัจจุบัน) มีกล่าวถึง “เจ้าฟ้าแผดขวานคำ” ความหมายน่าจะคือ เจ้าแห่งฟ้าผ่า (มีขวานคำเป็นอาวุธ) ซึ่งตรงกับ “ตัวเปี๊ยะ” ของชาวจ้วงนั่นเอง
เป็นภาพเพิงผาอายุสี่พันปี ที่ผาเปียนจื่อ 卡子岩 จังหวัดเหวินซาน มณฑลยูนนาน (ถิ่นชนชาติจ้วง สาย “นุง”) ภาพมนุษย์นก – รูปเคารพของคนดึกดำบรรพ์เป็นเครื่องแต่งกายของหญิงชาวนุงในเหวินซาน (เหมือนนก)ภาพตัวฟ้าผ่า (เจ้าฟ้าแผดขวานคำ ของชาวไทมาว ไทอาหม)ในตำราหมอผี ของชาวนุงในเหวินซาน