บทกวี : สินค้าคน
ฉบงง ๑๖ ๐ นั่งนึกนอนนึกตรึกตรอง เฝ้าชะแง้แลมอง เห็นช่องสังคมล่มสลาย ๐ ทำไมคนเรามากราย ตะเกียกตะกาย มุ่งแต่ละโมบคว้าหาทรัพย์ ๐ ทุกวันมิเว้นเห็นขยับ เก็บเงินทองนับ ลำดับความเป็นเศรษฐี ๐ สังคมกลุ่มชนอันมี ข้าราชการที่ดี ประเภททวยชนพลเรือน...
