กาพย์ไขโคลงลาวเดิม : ไม้จัน

กาพย์ไขโคลงลาวเดิม : ไม้จัน

ไม้จัน
ทางอีศานฉบับที่๗ ปีที่๑ ประจำพศจิกายน ๒๕๕๕
คอลัมน์: กาพย์ไขโคลงลาวเดิม
ผู้เขียน: ปราโมช ปราโมทย์


 

 

(กาพย์ไขโคลง)
๏ ต้นจันแห้งกลางป่า…คนใช้พร้าโค่นตัดลง
แบกหามจากป่าดง…..สู่บ้านช่องท้องถิ่นตน

๏ ท่อนใหญ่ให้กลิ่นหอม…ลูกหลานล้อมแบ่งตัดจน
แหลกย่อยน้อยปะปน…..ทุกชิ้นวนกรุ่นกลิ่นหอม

๏ เหล่าหลานลูกปลูกงาม…สั่งสอนความถ่อมนอบน้อม
เชิดชูความดีพร้อม….จิตใจย้อมห้อมรักล้น

๏ บ้างก็ตกทุกข์ยาก..ลำบากกระเสือกกระสน
มิคิดร้ายอับจน……ทำดีท้นทุกข์ทนฝ่า

๏ มิเป็นโจรทำชั่ว..มิทำมั่วพิจารณา
สติสัมปชัญญา……มิกล้าทำใฝ่ต่ำทราม

๏ ลูกหลานจักเลวดี…จักอยู่ที่ต้นแบบงาม
ดั่งจันทน์หอมทุกยาม…ข้ามเวลาข้ามทุกข์ทน ฯ

Related Posts

วันวานกับวันหน้า : ที่ดิน
วิถีควาย วิถีคน
นวนิยาย: กาบแก้วบัวบาน (๗)

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com