ฝันเห็นไก่ แปลเป็นเลข ๐๒
ทางอีศาน ฉบับที่๑๖ ปีที่๒ เดือนสิงหาคม ๒๕๕๖
คอลัมน์: นิทานก้อม
Column: Short Tales
ผู้เขียน: วีรยุทธ สุธาวรรณ
ลายเส้น: ศิลป์วัตร วิศาลศักดิ์
หลาน… “พ่อใหญ่ ข้อยฝันว่าได้กินต้มไก่เจ้าลองแปลเบิ่ง เจ้าว่ามันสิออกเลขได๋…”
พ่อใหญ่… “กูว่า ไก่นี่ มันต้องแปลเป็น ๐๒ หรือ ๒๐ นี่หละบักทิด”
หลาน… “เป็นหยังจั่งเป็น ๐๒ หรือ ๒๐ ไก่นี่ข่อยว่าต้อง ๙ ได๋”
พ่อใหญ่… “ไผบอกมึง บักผีบ้า ไก่นี่บ่มีเป็นอย่างอื่น ๐๒ หรือ ๒๐ ท่อนั้น มึงเชื่อกู”
หลาน… “เจ้าแปลจั่งได๋พ่อใหญ่ เว้าเบิ่งดู้”
พ่อใหญ่… “มึงเคยกินไก่บ้านบ่ ไก่บ้านกำลังเป็นไก่บ่าว ไก่สาวนี่ มึงเคยกินบ่”
หลาน… “เคยครับ”
พ่อใหญ่… “มึงว่า เอามาเฮ็ดจั่งได๋ มันจั่งสิแซบ ไก่บ้านนี่”
หลาน… ทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะตอบ… “ต้มใส่ใบบักขามอ่อนบ้อ”
พ่อใหญ่… “มีแซบกั่วนั้นอีก”
หลาน… “เฮ็ดอิหยังน้อ ปิ้งแห้ง ๆ บ้อ พ่อใหญ่”
พ่อใหญ่… “มีแซบกั่วนั้นอีก มึงเคยกินไก่อบปี๊บบ่”
หลาน…ยิ้ม… เลียริมฝีปาก ก่อนตอบ “เคยอยู่พ่อใหญ่ เอาปี๊บมางุมไก่ไว้ แล้วเอาเฟือง (ฟาง) ใส่เทิง ๆ แล้วกะเอาไฟสุมนั่นบ้อ”
พ่อใหญ่… “เอ้อ นั่นหละ เขาเอิ้นไก่อบเฟืองแซบบ่ มึงว่า”
หลาน… “โหย แซบคักแหล่วพ่อใหญ่ มันหอมคัก”
พ่อใหญ่… “ตอนมึงไปเอาเฟืองมาสุมไก่นั่นมึงไปเฮ็ดจั่งได๋ จั่งได้เฟืองมา”
หลาน… “กะไปหอบเอามาแหล่ว พ่อใหญ่”
พ่อใหญ่… “ก่อนมึงสิหอบเอาเฟืองนั่น มึงเอามือมึง…เฮ็ดจั่งได๋”
หลาน… “กะเอามือซาวเอาเฟืองขึ้นมาหละน้อ จั่งสิหอบได้”
พ่อใหญ่… “น่าน กูว่าแล้วตั๊วะ มึงว่า ‘ซาว’ ภาษาไทยมันแปลว่าหยัง มันกะ ๒๐ หรือ ๐๒ ท่อนั้นตั๊วะ หรือมึงว่าจั่งได๋”
หลาน… “โหย จาแม่นเลาคักน้อ พ่อใหญ่” ฮาาาาา…ถืกอีกบ่น้อ งวดนี้…
