Vladimir Vysotsky
ภาพจาก : theplace.ru
ได้รับคำเชิญจากคุณ Marlena Zim ผู้อำนวยการของ Polish Vladimir Vysotsky’s Museum เมือง Koszalin (city in north-western Poland, near the Baltic sea) ให้แปลบทเพลงบทกวีของ Vladimir Vysotsky เป็นภาษาไทย ไปจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์ และลงตีพิมพ์ในหนังสือซึ่งจะจัดพิมพ์ที่สหรัฐอเมริกาในปีนี้
ไวสอสกี เป็นคีตกวียิ่งใหญ่ยุคใกล้ เขาตายเมื่อปี ๑๙๘๐ เขาเป็นกวี นักแต่งเพลง นักร้อง ที่มีชื่อเสียงมาก ผมเปิดฟังหลายเพลง อ่านเนื้อเพลงหลายเพลง ประทับใจเพลง Song about a friend เพราะมีเนื้อหาเป็นสากล สอนปรัชญาชีวิตง่าย ๆ แต่ลึกซึ้ง เกี่ยวกับการเลือกคบมิตร เขาเปรียบกับการไต่ภูเขาหิมะ ก็เลยแปลบทนี้เป็นชิ้นแรก (ทองแถม นาถจำนง)
A song about a friend
© George Tokarev. แปลจากภาษารัสเซีย , 2001
Edited by Robert Titterton
If you see – Your friend seems to be
Neither friend, nor foe – So-so…
If you never have understood
Whether he’s bad or good…
Take to mountains high This guy,
Don’t you leave him at once – Give a chance,
Let him be in one link with you –
There you’ll see who is who.
If the climb makes him feel Quite ill,
If he only fails And wails,
Having stepped on the ice He cries,
Having stumbled he dies…
It’s a cur who is near – It’s clear,
Waste no words on this foe – Let go!
Such guys shouldn’t be brought along –
They deserve no song!
If the guy didn’t howl Or growl,
And went on being tough And rough,
And held on With a groan
If You had flown From a cliff.
If he’s broken through With you
To the peak which is shining blue –
Then you know that upon this guy
You may fully rely!
เพลงของมิตร
แปลไทยโดย : ทองแถม นาถจำนง
5 มีนาคม 2558. March 5, 2015
๐ มองอย่างไร..เป็นอย่างไร เพื่อนคนนี้
คือมิตรดี หรือศัตรู หรืออะไรหนอ
หากเธอยัง ไม่เข้าใจ ให้เพียงพอ
ว่าเขาส่อ ชั่ว-ดี ในชีวิน
จงพาเขา ไต่ขึ้น ภูเสียดฟ้า
โอกาสให้ สักครา ก่อนตัดสิน
ผูกเขา-เรา เอาไว้ ไต่คีรินทร์
จะแจ่มจินตน์ ใครคือ คนอย่างไร
ถ้าการไต่ ทรมาน จิตใจเขา
แล้วก็เฝ้า แต่ครวญคร่ำ ร้องร่ำไห้
ฝ่าหิมะ บ่นระกำ คร่ำครวญไป
อุปสรรค กักไว้ ให้เขาตาย…
อย่างนั้นเขา แค่หมา กลางถนน
ไม่ต้องเสีย คำบ่น จงตัดสลาย
ชนเช่นนั้น ไม่ควรค่า มาข้างกาย
ไม่มีเพลง พริ้งพราย คีตพร
แต่ถ้าเขา ไม่แค่น คำรามบ่น
รุดหน้าอย่าง เข้มข้น ไม่ย่อหย่อน
และร่ำไห้ มุ่งไปต่อ แม้เราซอน
ตกชะง่อน หน้าผา ร่วงลอยไป
ถ้าเขา-เรา ร่วมทาง ถึงยอดภู
สีครามสด อาบอยู่ คู่ฟ้าใส
จงรู้ว่า นี่แล มิตรแท้ใจ
ไว้ใจได้ คงมั่น นิรันดร์เอย
