ชาตรี เสงี่ยมวงศ์

เทพเทวาเลาะเหล้น หาหลั่ง รินฝนเปิดป่องแปวนาคา ล่วงบน เบยฟ้าเมฆาทะมึนมั้ว อัวอล - หนเลื่อนคนแนมนำโง่นฝ้า คองถ้า ล่วงธาร

ม หัศจรรย์อ่านให้ คุณค่าวรรณศิลป์ ห ฤทัยหรรษา ม่วนมวลอักษรฟ้อน กรรม ดีพาเพียรฮู้ ปัญญาญาณซอด หนัง เนื้อในมนุษย์ล้วน เลิงล้ำศาสตรศิลป์ สือ ลายคำสืบค้น บันทึกบันเทิง

๏ เฟียกัน ไปเป็นจุ้ม เป็นซุมเป็นจุ่ม ขายความ ไขใหม่อ้าง ทางพ้น

อริยสัจสี่นั้น เป็นต่อนพระธรรม เอกองค์ชินวร ดำรัสตรัสรู้

โต่งโหม่ง คงเขิบตั้ง ฐานทั่งลงดิน นี้แม่น มหาหิน เหงี่ยงเอียงบังฮ้อน ซ้างป่า มาหมายซ้น ซอนหลังสีฮะ เอาขี้ตม แปดแต้ม เป็นปื้นป่ามฮอย

สุริยา บ่ายค้าย แสงลับไลลา มืดทะมึน เมฆา เคลื่อนมาแทนก้ำ ฝ้าสีดำ คึ่มมึ้ม หลึมมาเป็นโง่น ลมทั่ง เทิงถ่าว โหย้น โยนย้าวย่าวไกล