อีศานในสถานการณ์ไวรัส“โควิด-19” ลามระบาดทั่วโลก “ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน” ( 13 )
"...ถ้าผ่านการระบาดครั้งนี้ไปได้ก็ไม่มีอะไรรับประกันว่า จะเกิดโรคระบาดที่ใหญ่กว่านี้อีกในอนาคต เมืองไทยไม่น่ารอให้ถึงวันนั้น วันนี้เรามีภาคเกษตรที่เป็น “ต้นทุน” ที่สำคัญที่สุด มีศักยภาพที่จะเลี้ยงตนเองและเลี้ยงคนในโลกได้ เป็นครัวเราครัวโลกได้ดีถ้ามีการวางแผน การจัดการ การพัฒนาอย่างเหมาะสม..."
อีศานในสถานการณ์ไวรัส“โควิด-19” ลามระบาดทั่วโลก “ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน” ( 12 )
เรียนรู้วิกฤติโลก
ร่วมกันป้องกัน แก้ไข และมองไปอนาคต “โลกที่เราสร้างคือผลของวิธีคิดของเรา จะเปลี่ยนโลกไม่ได้โดยไม่เปลี่ยนวิธีคิดของเรา”
“เราไม่สามารถแก้ปัญหาด้วยวิธีคิดเดียวกันกับที่เราใช้สร้างมัน”
และ “ต้องเปลี่ยนวิธีคิดแบบถึงรากถึงโคน” - ไอน์สไตน์ - “พันกองทัพยังไม่เท่าความคิดหนึ่งที่ถึงเวลาของมัน”
(Stronger than a thousand armies, is an idea whose time has come) - วิคตอร์ ฮูโก -
อีศานในสถานการณ์ไวรัส“โควิด-19” ลามระบาดทั่วโลก “ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน” ( 10 )
“ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน”
( 10 ) จันทรสมบูรณ์อาดูรโลก
เยี่ยมหน้ามาซับโศกทุกข์หนักหนา
ปิ่นมณีศิวะทรงเมตตา
มรรตัยชน*ยิ้มเต็มหน้าคืนฟ้างาม. *มนุษย์ผู้เกิดมาแล้วต้องตาย
(ขอบคุณเจ้าของภาพประกอบ)
สรรสร้าง
มาร่วมกันไล่ล่าฆ่าโควิด
ให้พวกมันหมดฤทธิ์เสร็จสิ้นเรื่อง
ทุกชีวิตกลับมาเจริญรุ่งเรือง
ดาวโลกจรัสเฟื่องเวิ้งจักรวาล
“แตกเมือง”
ถ้าปีใดวันขึ้น หรือแรม ๑ ค่ำ เดือน ๕ ตรงกับวันอังคาร หรือแรม ๕ ค่ำ เดือน ๕ ตรงกับวันอังคาร เชื่อกันว่าเป็นวันร้อน วันอัปมงคล วันอุบาทว์ วันโลกาวินาศ คนไทภาคอีสานมีประเพณี “แตกบ้าน” เพื่อแก้เคล็ด
“แตกเมือง”
ปิดกรุงเทพฯเคอร์ฟิวประเทศไทย โรคห่าระบาดใหญ่ปีหกสาม
โลกมนุษย์โควิดขวิดลุกลาม ศึกหนักกว่าสงครามมหันตภัย ผู้นำจิตวิญญาณการ’แตกบ้าน’ ออกมาขานกวักมืออยู่ไหวไหว
“กลับมาเถิดกลับบ้านดินแดนไกล หมู่บ้านไม่ไร้ญาติขาดพี่น้อง
สมบูรณ์ด้วยปูปลามีผักหญ้า อาหารป่ามากมายได้สนอง
อาทิตย์จันทร์ดวงดาวเราครอบครอง เทือกภูสูงห้วยหนองก็ของเรา”
ปิดหมู่บ้าน
ข่าวเผยแพร่หน้าจอทอระทัด
บนมือถือก็สะพัดชัดแย่แล้ว
กฎปลาใหญ่กินปลาน้อยตลอดแนว
คนเล็ก ๆ จอดไม่แจวอีกต่อไป
ฝังข้าไว้ที่เถียงนา
น้องเอยน้องเพียงฟังเสียงจากหัวใจพี่
หวาดไหวฤดีอ่อนล้าทรมาน
พี่จากนามาห่างไกลนิวาสถาน
สุดเส้นแล้วต้องซมซานกลับคืนผืนถิ่นเฮา
แม่ญิงอีสาน
คนอีสานมีรากเหง้า มีประวัติศาสตร์ มีอารยธรรม ชุมชนทุกชาติพันธุ์วรรณนาต่อสู้ สร้างบ้านเมืองมาอย่างทระนงองอาจ
คนอีสานมีเลือดเนื้อจิตวิญญาณ มีข้อ กำหนดร่วมเพื่อประพฤติปฏิบัติ เพื่อเป็นข้อห้าม ในการดำเนินชีวิตประจำวัน ในการหาอยู่หากิน ในความสัมพันธ์กับคน กับธรรมชาติ และกับสิ่ง เหนือธรรมชาติ เพื่ออบรมบ่มเพาะให้ผู้คน พลเมืองเป็น “ผู้ดี”
มาคุยมาลำดับความกัน
ท่ามกลางความศรีวิไล มีสุขศาลา-อนามัย-โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล มีการศึกษาระดับอนุบาล-ประถม-มัธยม หลายคนได้ไปเรียนต่อระดับวิทยาลัย-มหาวิทยาลัย ในเมืองใหญ่ เส้นทางอาชีพหลากหลายขึ้น แต่ในขณะเดียวกันที่ดินทำกินก็หดเหลือน้อย ต้นไม้ถูกสัมปทานตัดขาย นํ้าตามแหล่งธรรมชาติตื้นเขิน การปลูกพืชเชิงเดี่ยวเพื่อขายทำลายหน้าดิน ราคาไม่แน่นอน ซํ้าถูกคดโกงสารพัดรูปแบบ
คน และการเปลี่ยนผ่าน
คนในดินแดนที่ถูกขีดแบ่งเขตประเทศ จะถูกสร้างมายาคติความรักและการคลั่งชาติอย่างฝังลึก จนถึงกาลใกล้ดับสลายของจักรวาล จึงยอมรับความเป็นเผ่าพันธุ์ และการอยู่ร่วมโลกเดียวกัน ถึงกระนั้นก็ยังไม่ใช่เรื่องที่สายเกินไป คนทุกคนรู้ว่าเกิดมาต้องตาย ไม่วันนี้ก็วันพรุ่งแต่ถ้าหากยังไม่เจ็บป่วยถึงขั้นล้มหมอนนอนเสื่อ ไม่ถูกโบยตีด้วยชราภาพอย่างที่สุด
ศึกษา ศรัทธา พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
ในขณะที่ทุกประเทศกำลังจะเข้าสู่มหาสงครามโลกครั้งที่ ๑ ตามด้วยการปฏิวัติของโซเวียต รุสเซีย และสงครามปฏิวัติจีนก็เริ่มปะทุ
ฤดูแห่งสีสันและชีวิต
ใครคนใดเข้าใจและใช้ชีวิตได้สอดคล้องกับคนด้วยกัน กับธรรมชาติ และกับสิ่งเหนือธรรมชาติคน ๆ นั้นก็จะมีชีวิตที่สุข สมบูรณ์ และสงบ ดังความเข้าใจภูเขาของนักเดินป่าที่บอกกล่าวกันมา... ถ้ามองดูภูเขาแล้วเห็นภูสีเขียวพรืดเป็นเทือกไปทั้งหมด นั่นแสดงว่าเรายังอยู่ห่างภูเขาไกลนัก เดินต่อไปจนเห็นสีใบไม้แตกต่างกัน มีสีเขียวแก่ เขียวอ่อน ครีม นํ้าตาล นํ้าตาลไหม้ แดง กระด่างดำ ฯลฯ เราเข้าใกล้ตีนเขาแล้ว
ขอบคุณอาจารย์ไข่ – คฑาวุธ ทองไทย และชาวคณะมาลีฮวนน่า
ขอบคุณอาจารย์ไข่ - คฑาวุธ ทองไทย และชาวคณะมาลีฮวนน่า
ขอบคุณผู้บริหาร และทีมงานโรงเบียร์เยอรมันตะวันแดงฯ
ขอบคุณพี่ เพื่อน และญาติมิตรผู้สนับสนุนโดยโอนเงินเข้าบัญชีด้วยหัวใจ
“หมาเก้าหาง” อาละวาดที่โรงเบียร์ฯ
หนึ่งนั้นคือโชว์ชุดแสดง “แคนสามเต้า”
ขอบคุณกำลังแรงใจให้ลูกหลาน
เพื่อการเดินทางไปแสดงให้ความสุข
กับพี่น้องประชาชนตามชุมชนหมู่บ้านสืบไป