จากใจทางอีศาน

เหตุการณ์เมื่อวันที่ ๑๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๖ เป็น “จิตสำนึกร่วมทางสังคม” และพัฒนาขยายตัวเป็น “สำนึกทางประวัติศาสตร์” เชื่อมต่อมาจากเหตุการณ์วันที่ ๒๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๗๕ และต่อเนื่องเป็นเหตุการณ์วันที่ ๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๙

อำนาจนิ่มนวล (Soft Power) หรืออำนาจอ่อนละมุน อำนาจแห่งพระคุณ ตรงกันข้ามกับอำนาจแข็ง (Hard Power) หรืออำนาจรุนแรง ใช้กำลัง ใช้พระเดชเป็นใหญ่ อำนาจนิ่มนี้ติดตัวและฝังอยู่ในจิตสำนึกของแต่ละคนมาตามสายสะดือ ตามพงศ์พันธุ์ ตามธรรมชาติและสภาพแวดล้อมตั้งแต่แรกเกิด

ทุกฝ่ายที่กุมใช้อาวุธเข้าประหัตประหารกัน ล้วนแล้วแต่ถือตนว่า ตัวเองอยู่ข้างความถูกต้องเป็นธรรม ต้องทำลายล้างฝ่ายตรงข้าม และกำชัยชนะให้ได้

ารเมืองเป็นเรื่องของประชาชน ทุกคนต้องพร้อมแสดงบทบาทหน้าที่ของตน ในฐานะเป็นส่วนเสียงหนึ่งของอำนาจอธิปไตย เราจะเลือกพรรคการเมืองเช่นใด เลือกผู้อาสาเป็นตัวแทนของเราคนใด เข้าไปทำหน้าที่นิติบัญญัติในสภาอย่างสมเกียรติ

“ไม้ ต้น เดียว บ่ เป็น ดง. คน ผู้ เดียว บ่ เป็น บ้าน.” [คำไตแต่ดึกด้ำบรรพ์]