บทกวี

O สำแดงพลัง 1. ข้าวก็ข้าวของนากู น้ำก็จากรูกูก่น ฟืนกูหาหักแบกขน หมักข้นต้มแบ่งกันกิน มึงก็มาออกกฎห้าม ปราบปรามตามติดฐานถิ่น ทำยังกับกูโจรทมิฬ ปรับสินจับลากฝากคุก

ทัพธรรมที่เกรียงไกร ท่ามกลางความเป็นตายสลายโลก มนุษย์ชาติทุกข์โศกอยู่เห็นเห็น โครงการด้านมั่นคงส่งประเด็น ฤๅเปอร์เซ็นต์เว้นไม่ได้แต่ใดมา 1. “สงครามยุคใหม่” จากไพร่พลเดินเท้าเข้าห่ำหั่น ช้างศึกนำประจันขั้นหาญกล้า เจงกิ๊สข่านควบม้าออกกรีฑา กว่าครึ่งโลกใต้บาทาเผ่ามองโกล จากฝูงม้าพัฒนามาม้าเหล็ก ดาบหอกง้างปืนเล็กเป็นปืนใหญ่ นกเหล็กก็ทะยานเหินบินไกล ใครวิวัฒน์ได้ไวได้ชัยครอง

O สองมือต้องชูสู้ ตามห้วยหนองมีปลาอาศัยอยู่ คนทุกผู้หากินตามอัชฌาสัย ถึงยุคนี้สังคมเปลี่ยนแปรไกล มือของใครยื่นยาวสาวไปกิน

สุกอยู่บนต้นบ่ปานฝานหัวบ่ม เพิ่นบ่มให้บ่ปานเจ้าบ่มเอา

มาร่วมกันไล่ล่าฆ่าโควิด ให้พวกมันหมดฤทธิ์เสร็จสิ้นเรื่อง ทุกชีวิตกลับมาเจริญรุ่งเรือง ดาวโลกจรัสเฟื่องเวิ้งจักรวาล

๑. ไหลบ่าอารมณ์ที่บ่มเพาะ ลัดเลาะเกาะแก่งแอ่งหินผา เลี้ยวลดคดโค้งโยงสายมา สุดหล้าฟ้าไกลไม่สิ้นมนต์ ๒. เรียงร้อยสร้อยรักอักขระ เพื่อจะปลอบปลุกทุกแห่งหน กล่อมเกลาฤดีที่ทุกข์ทน หลุดพ้นนิยามความหลอกลวง

หรือคุณซ่อนตัวอยู่ในนั้น ณ ที่มีความฟุ้งฝันขลาดเขลา หลบเร้นใต้มุมอับสลัวเงา มิอาจที่จะเอาชนะความกลัว นานเท่านานลืมกาลเวลา เคยไหม...เยี่ยมมองฟ้าถ้วนทั่ว ถึงแดดสาดแสงไล่ความมืดมัว หม่นหมองในตัวยังกักขังกลืนกิน

“ความตายนี่แขวนคอทุกบาดย่าง ไผก็แขวนอ้อนต้อนเสมอด้ามดั่งเดียว” ความตายนี้แขวนคอทุกย่างก้าว ใครก็แขวนไว้เสมอว่าเป็นสิ่งเดียวกัน