“เทียวทางให้สุดเส้น อย่างถอยหลังให้คนย่ำ ตายกะตายหน้าพู้น คนจั๋งย่องว่าหาญ...” คำบันดาลใจของคนอุษาคเนย์แต่โบร่ำโบราณปลุกเร้าให้เลือดในกายของพงษ์เผ่าไทสูบฉีด จิตใจแน่วแน่ เชิดหน้าทะยานไกล

เมื่อถึงโอกาสเดือนห้าเมษายนของทุกปี สิ่งที่ผู้เขียนต้องทำเป็นหน้าที่เสมอมาคือการประกาศสงกรานต์ตามอริยประเพณีอีสานโบราณ ตามที่ได้สืบทอดภูมิปัญญาด้านโหราศาสตร์จากนักปราชญ์อาจารย์รุ่นก่อน

‘ไปพุ้นกินปลา มาพี้กินข้าว’ คำบอกเล่าที่บ่งบอกถึงการเอื้อเฟื้อเกื้อกูล มีความผูกพันอันลึกซึ้งของชาวอีสานที่มีต่อข้าวและปลา

ทุกงานบุญประเพณีล้วนเกิดจากวิถีปฏิบัติของผู้คนในชุมชนสังคมนั้น ๆ เพื่อความสุขสนุกสนาน ความสามัคคี เสริมความคิดความเชื่อสร้างศรัทธา อันจักก่อเกิดพลังให้ยืนหยัดต่อสู้ ดำเนินชีวิตสืบไป

นิตยสาร “ทางอีศาน” ปีที่ ๙ ฉบับที่ ๑๐๘ ประจำเดือนเมษายน ๒๕๖๔ “นิตยสารรายเดือนของชาวอีสานและคนไททุกภูมิภาค”