กัลยาณมิตรคนหนึ่งรู้ใจผมว่านิยมชมชอบงานศิลปะสถาปัตยกรรม ที่ประดับปูชนียสถานโดยไม่มีข้อจํากัดทางศาสนา จะเป็นเทวาลัยฮินดูโบสถ์คริสต์ มัสยิด ฤๅพุทธสถาน หากอนุญาตให้เข้าชมได้แม้แต่เพียงภายนอก ก็ถือเป็นความยินดีปรีดานัก

ผู้ร่วมก่อตั้งนิตยสารรายเดือนทางอีศาน ส่วนใหญ่เกิดในยุค “ผู้ใหญ่ลีขี่ม้าบักจ้อน” ช่วงก่อนและหลัง พ.ศ.๒๕๐๐ และอดีตเป็นนักกิจกรรมในรั้วมหาวิทยาลัย ผ่านการฝึกหัดอ่านเขียนและทำหนังสือมาในยุคประชาธิปไตยเบ่งบาน พ.ศ.๒๕๑๖ จนถึงหลังเหตุการณ์ล้อมปราบนักศึกษาเมื่อ พ.ศ.๒๕๑๙ ส่วนหนึ่งยังเรียนรู้และได้ทำงานด้านศิลปะวรรณกรรมสืบมา พ.ศ.๒๕๒๘ เราได้ก่อตั้งสำนักพิมพ์ พิมพ์หนังสือเล่มที่เปี่ยมคุณภาพทุกประเภท ในนามสำนักพิมพ์แม่คำผาง, มิ่งมิตร, ปรีชญา, ไม้ขีดไฟ และชุมศิลป์ธรรมดา ภายใต้การบริหารงานและจัดจำหน่ายโดยบริษัทชนนิยม จำกัด

ชีวิตหมู่บ้านครั้งอดีต ผู้นำสังคมทั้งกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ครู พระสงฆ์ รวมถึงผู้นำทางจิตวิญญาณและตามธรรมชาติ ได้แก่ เฒ่าจ้ำ หมอยา หมอลำ นายฮ้อย เหล่านี้ล้วนได้รับการคัดสรรเชิดชูให้เข้ารับหน้าที่ด้วยจิตศรัทธาชาวบ้าน เพื่อนำพาพี่น้องป้องปายเผชิญกับเภทภัยต่าง ๆ และหาทางทำมาหากินให้อิ่มหนำสำราญ มีความสุขความปลอดภัย