ท่ามกลางสังคมแสงสีเมืองใหญ่ ภาคส่วนอุตสาหกรรม ธุรกิจท่องเที่ยวบริการ ฯลฯ ที่มีเครื่องมืออุปกรณ์และการสื่อสารล้ำสมัย บันดาลให้กิจการการค้าขายเกิดดอกผลกำไรงาม แต่ในภาคส่วนการเกษตร ชีวิตชุมชนคนหมู่บ้านที่เปรียบดั่งกระดูกสันหลังประเทศ กลับไม่อาจหยัดยืนตรงให้คงมั่น ยิ่งนับวันยิ่งไร้หลักไร้แก่น ไร้ความคิดฝันจินตนาการ

อาการเจ็บไข้จากเส้นเลือดในสมองแตกของ “เวศม์ เวฬุคาม” – สมพงษ์ ประทุมทอง ยังทรงตัว ยังอยู่ในความดูแลของแพทย์อย่างใกล้ชิดญาติมิตร เพื่อนพี่น้องร่วมงาน แฟนนักอ่านผู้ติดตาม “คนนอกเครื่องแบบ” และ “ข่าวคนอีศาน” จึงต้องรอคอย และส่งใจให้ปาฏิหาริย์บังเกิด

กำแพงแก้วแก่นแก้ว แก่นขาม บัวกลุ่มประชุมยาม อยู่เฝ้า ถวายบาทพระธาตุทาม ทองทิพย์ ทิพยสัจทรงสัตย์เร้า สัตว์รู้ศรัทธา สถาปนาพระสถูปตั้ง เจติยยศ ครอบแก่นขามปรากฏ ประกาศด้าว คือข้อหัตถ์ประณต ประนมธาตุ ลาดหลั่นบรรลังก์ท้าว ทอดท้าวแขนถวาย

สถานีรถไฟบ้านปิน สถานีรถไฟขนาดเล็กระดับอำเภอ แต่โดดเด่นด้วยรูปทรงสไตล์ “เฟรมเฮ้าส์” แบบบาวาเรียน (BavarianTimber Frame House) ซึ่งเป็นที่นิยมมากในแคว้นบาวาเรียของเยอรมัน ผสมผสานเข้ากับเรือนปั้นหยาแบบไทย ๆ