ปิดเล่ม
ปิดเล่ม (Last But Not Least)
นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๒๒
ปีที่ ๒ ประจำเดือน กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗
กอง บ.ก.
“ขุนบูฮม” (ขุนบรม) เมื่อมอบหมายให้ลูกชายทั้งเจ็ดแยกย้ายกันไปสร้างบ้านแปงเมืองแล้ว ถ้าลูกหลานผู้ใดรุกรานทำร้ายคนอื่น ขุนบูฮมสาปแช่งไว้ว่า
“เจ้าพี่น้องหากแม่นลูกกูผู้เดียวดาย… กูปันให้สูเจ้าแล้วดังนี้ ภายหน้าผู้ใดอย่าโลภตัณหา อิจฉามักมาก แลเอารี้พลช้างม้าไปตกแดน เอาหอกดาบเขนแพนไปตกท่ง แล้วรบเลวเอาบ้านเมืองกัน ดังนั้นให้ผู้นั้นฉิบหาย ทำอันใดอย่าให้เป็น เข็นอันใดอย่าให้ได้ ปลูกไม้อย่าทันตาย ปลูกหวายอย่าทันล่อน ข้อม่อนอย่าให้ฮี ปลีมันอย่าให้กว้าง เทียวทางให้ฟ้าผ่า เมือป่าให้เสือกิน ไปทางนํ้าให้เงือกท่อเฮือฉก ไปทางบกให้เสือท่อม้ากินมันแล… เมืองอ้ายไว้แก่อ้าย เมืองน้องไว้แก่น้อง อย่าทำฮ้ายเบียดเบียนกัน อย่าผิดข้องข่มเหงเอาก็พ่อเถิ้น (เทอญ)”
สร้างบ้านแปงเมืองสมัยดึกดำบรรพ์ ก็เหมือนพี่น้องแยกครัวตั้งเรือนใหม่ เกิดเมืองน้อย ๆ แล้วต่อมาขยายจำนวนคน บุกเบิกพื้นที่ขยายตัวเมือง แล้วก็แยกครัวไปตั้งเมืองใหม่ ๆ ขึ้นอีก
ตำนานว่า “ขุนบูฮม” หรือขุนบรม เป็นต้นเค้าบรรพชนของลาว-ไท คนไทยทุกวันนี้แท้แล้วมีสายเลือดเดียวกัน แม้ผสมผสานกับเลือดเผ่าอื่น ๆ อีกมากมาย แต่รากเหง้าเค้ากอวัฒนธรรมคือสายธารเดียวกัน
พี่น้องทำร้ายตีรันฟันแทงกัน แย่งชิงอำนาจปกครองกัน ใช้ความรุนแรงกับพี่น้อง ขุนบรมบรรพชนท่านสาปแช่งไว้ ให้ “มันผู้นั้นฉิบหาย”… สถานการณ์การเมืองร้อนแรง สถานการณ์วัฒนธรรมเสื่อมทราม
๏ อนาคตไทยเสี่ยงเส้น….ยาแดง
ขั้ว เก่า-ใหม่ แอบแฝง…..ชั่วใช้
มวลชนปะทะแรง……..หลงเชื่อ
ประเทศจักมอดไหม้…….หมดด้วยความเขลา ๏
๏ หลง เล่ห์เศรษฐกิจชั่ว….ฉ้อฉล
หลง ประชาธิปไตยวน……เลือกตั้ง
หลง ใหลเหล่าอภิชน…….หลอกล่อ
หลง ใหญ่ครั้งนี้พลั้ง……..หากแพ้-ชาติสลาย ๏
แนวรบของ “ทางอีศาน” คือแนวรบวัฒนธรรมเราตั้งมั่นทำหน้าที่ประจำสถานีรบจุดเดิมนับแต่ก่อตั้งนิตยสารขึ้น อย่างไม่คลอนแคลน
พบกันเดือนหน้า–มีนาคม เรื่องเด่นหลากหลายอาทิ เรื่องราว “นํ้าของ”, แอ่วหลวงพระบาง, ตำนานขุนบูฮม ฯลฯ
