บทร้อยกรองของพระอุบาลีคุณูปมาจารย์
(สิริจฺนโท จันทร์) พ.ศ. ๒๓๙๙ – ๒๔๗๕
ทางอีศาน ฉบับที่ ๙ ประจำเดือนมกราคม ๒๕๕๖
คอลัมน์: โลกนิติคำกาพย์ภาษาลาว
๑๑. เป็นศิษย์หาให้ครูเห็นชอบ
ให้ประกอบคุณไว้ห้าอัน
อย่าดื้อดันนอนหลังตื่นก่อน
อุปฐากอย่าผ่อนเพียรทำ
อย่าเถียงคำครูบาสอนง่าย
อย่าเบี่ยงบ่ายหลบหลีกการงาน
พระอาจารย์สอนธรรมให้ฮู่
อดสาสู้ใจน้อมหมั่นเพียร
๑๒. อุสาห์เฮียนอย่าหลงมักมาก
เฮียนสมอยากความฮู่บ่จำ
ศิษย์อธรรมดังปากคนกืก
ฝันเห็นถืกมันแก้บ่เป็น
อุปมาคนเฮียนธรรมมาก
เฮียนแต่ปากคำฮู่บ่สิง
ฝูงชายหญิงถามหาความเว้า
เฮ็ดเค่าเม่าขายหน้าทั่วดิน
๑๓. ศาสตรศิลป์คือตัวความฮู้
อยู่ในตู้ในพับในลาน
บ่แก่นสารต้องการบ่ได้
คือเฮาไว้ฝากทรัพย์เงินคำ
วางประจำในมือคนอื่น
ยากพ้นหลื่นคาวฮ่อนแล่นหา.
