ร่องรอยหลักฐาน
พ่อเฒ่าสุทัศน์ เป็นคนย้านเมียมาตั้งแต่แต่งงานวันแรกจนถึงปัจจุบัน การกระทำกิจกรรมใด ๆ ต้องอยู่ในกรอบที่เมียกำหนดทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง พ่อเฒ่าสุทัศน์จะถูกเมียตัดสิทธิ์โดยสิ้นเชิง อย่าให้มีหลักฐานให้รู้เห็นเป็นอันขาดถ้าได้พบเห็นเป็นต้องเกิดเรื่องใหญ่เป็นแน่แท้!
บักภพ ลูกเขยพ่อเฒ่าสุทัศน์ มันเป็นนักเดินทางท่องเที่ยว เนื่องจากมันมีวาทศิลป์ และความรู้เรื่องสถานที่และแหล่งท่องเที่ยวทั้งในประเทศและประเทศเพื่อนบ้านใกล้เคียงเป็นอย่างดี บริษัทนำเที่ยวจึงเชิญบักภพไปเป็นมัคคุเทศก์กิตติมศักดิ์ให้เมื่อบักภพมันกลับมาจากการไปทัวร์ มักจะมาเล่าเรื่องที่พบเห็นให้พ่อเฒ่าสุทัศน์ของมันฟังเสมอ แม้แต่เรื่องสาวเวียดนาม สาวลาว ที่มีความสวยงามและนิสัยดีเป็นกันเอง ใครได้พบเจอจะมีความสุขเหมือนเป็นการกระตุ้นให้จิตใจ ร่างกายผู้สูงอายุให้กระชุ่มกระชวย เป็นการต่ออายุให้ยืนยาวด้วย เมื่อพ่อเฒ่าสุทัศน์ได้ฟังก็เกิดแนวคิด อยากลองไปสัมผัสบรรยากาศตามที่บักภพมันเล่าให้ฟังบ้าง แต่มีปัญหาตรงที่เมียแกจะอนุญาตหรือไม่
“ภพ โต๋ลองคุยกับแม่เฒ่าโต๋เบิ่งแหน่ ว่าอยากชวนพ่อไปเปิดหูเปิดตาต่างประเทศจั๊กเทื่อแหน่ กั๋นจั่งสิได้อายุยืนต่อไปอีก! แต่โต๋อย่าเว้าเถิงเรื่องสาว ๆ เด้อ ย้านแม่เฒ่าโต๋บ่ให้ไป!”
เป็นเรื่องที่ผิดคาด…เมื่อบักภพใช้วาทศิลป์ไปคุยกับแม่เฒ่า… แม่เฒ่าได้อนุญาตให้ไปแบบฉายเดี่ยว โดยฝากให้บักภพได้ดูแลพ่อเฒ่าสุทัศน์ให้ดี ส่วนแม่เฒ่าไม่อยากเดินทางไกล สุขภาพไม่พร้อม แต่กำชับบักภพว่า อย่าให้พ่อเฒ่าสุทัศน์ยุ่งกับผู้หญิงทุกกรณี! อย่าให้รู้เห็นร่องรอยเด็ดขาด!
และแล้วพ่อเฒ่าสุทัศน์ก็ได้ไปเที่ยวเมืองหลวงพระบางสมที่ใจหวัง ยิ่งแม่เฒ่าไม่ไปด้วยพ่อเฒ่าสุทัศน์ยิ่งมีความสุขใจเป็นร้อยเท่าทวีคูณร้านอาหารที่หลวงพระบางมีเด็กสาวเสิร์ฟสุดสวย อัธยาศัยไมตรีดี เอื้อต่อบรรยากาศการหาความสุขและการต่ออายุเป็นอย่างยิ่ง ทุกอิริยาบถที่พ่อเฒ่าสุทัศน์พัวพันกับสาว บักภพก็มักจะแอบถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึกเสมอ โดยที่พ่อเฒ่าสุทัศน์ไม่รู้
เมื่อกลับมาจากการไปทัวร์ ดูสีหน้าแววตาแล้ว พ่อเฒ่าสุทัศน์มีความเอิบอิ่มและมีสุข ก็น่าจะต่ออายุยืนเหมือนเขาว่าจริง ๆ บักภพบอกกับพ่อเฒ่าของมันว่า
“พ่อเฒ่าฮูปภาพไปเที่ยวหลวงพระบางข้อยให้ร้านถ่ายรูปอัดหรือก๊อปให้แล้วเด้อ ข้อยจ่ายค่ารูปให้แล้วละให้เด็กน้อยไปเอามาเบิ่งโลด”
ตอนบักภพมันอัดรูป บักภพมันไม่มีเวลาจะเลือกรูป มันได้แค่บอกเด็กร้านถ่ายรูปว่า
“ถ้าเห็นฮูปพ่อเฒ่าคนนี้ (ชี้ไปที่รูปพ่อเฒ่าสุทัศน์) ให้อัดทุกแผ่น เป็นเงินค่าอัดเท่าไรผมจ่ายให้!”
อีก ๕ วันต่อมา บักภพเจอพ่อเฒ่าของมันจึงถามว่า
“เด็ก ๆ ได้ไปเอาภาพเที่ยวหลวงพระบางมาให้พ่อดูรึยัง?”
พ่อเฒ่าสุทัศน์ ตอบแบบอารมณ์เสียว่า
“ลูกมึงไปเอามาแล้ว มันเอาไปให้แม่เฒ่ามึงเบิ่งก่อน กูก็โดนด่าและถืกบิ๊ดหูเกือบขาดแล้ว!”
