ยางหมากกะถุน
พ่อเฒ่าช้างเป็นพ่อหม้าย เมียตายจากมาหลายปีแล้ว แกอาศัยอยู่กับลูกสาวลูกเขย ในแต่ละวันแกจะสานข้อง ลอบ ไซ เครื่องดักปลาไว้ขายเป็นงานอดิเรก สร้างรายได้พอไว้ใช้จ่ายในยามจําเป็น ผู้คน “ทางอีศาน” ส่วนใหญ่ก็ทำงานอดิเรกจักสานตามฤดูกาล
คนเราครั้งเคยอยู่กับคู่ครองอย่างอบอุ่นมานาน เมื่อฝ่ายหนึ่งล้มตายจากลาไปก่อน อีกฝ่ายหนึ่งก็ย่อมเหงา ว้าเหว่ เป็นธรรมดา พ่อเฒ่าช้างก็เช่นกัน แกเก็บความเหงาไว้ลึก ๆ บางครั้งลูกสาวกับลูกเขยมองออก โดยเฉพาะบักคำผู้เป็นลูกเขย มันส่องซอดเลยว่า พ่อเฒ่าของมันเหงาและอยากได้เมียใหม่
“พ่อเฒ่า ! ข้อยเบิ่งเจ้าคล้ายกับคนมีความเหงา เก็บกดเนาะ! หรือว่า เจ้าอยากได้เมียใหม่ ?” บักคำถามแบบแย็บหมัดตรง
“มึงฮู้ได้จั้่งได๋วะ ? ที่จริงพ่อก็อยากได้เมียใหม่อยู่” พ่อเฒ่าช้างเว้าอ้อมแอ้ม แล้วว่าต่อ “พ่ออยากได้เมียเป็นสาวน้อยว่ะ…แม่ฮ้างนางหม้ายพ่อบ่เอ๋าเด้อ!”
“เจ้าคัดเอ๋าป๋านนั้นตี้ !” บักคำยํ้า
“เออ…ค่าสินสอดทองหมั้นพ่อก่ะพอมีอยู่” พ่อเฒ่าช้างบอกลูกเขย
เพื่อไม่ให้พ่อเหงา ทั้งลูกสาวลูกเขยก็ติดต่อทาบทามสาวรุ่นหลายคน บางคนก็พูดทีเล่นทีจริงบางคนก็ปฏิเสธ แต่ก็เจอคนจริงจนได้
อีนางคำแพง สาววัย ๒๘ ปี ฐานะค่อนข้างยากจน เธอตัดสินใจว่าถ้าอยู่กินกับพ่อเฒ่าช้างชีวิตอาจจะดีขึ้น พ่อเฒ่าช้างก็พอใจรับสาวคำแพงไว้เป็นคู่ทุกข์คู่ยากยามเฒ่ายามแก่
พ่อเฒ่าช้างแต่งงานใหม่กับสาวคำแพง ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์จากชาวบ้าน บางคนคาดการณ์ไปต่าง ๆ นานา ในเรื่องของรักต่างวัย แต่พ่อเฒ่าช้างไม่สนใจกับเสียงวิจารณ์ ถือว่าเป็นเสียงนกเสียงกา
ระยะแรกพ่อเฒ่าช้างแกมีความสุขกับการได้เมียสาว มีเสียงหัวเราะกับลูก ๆ หลาน ๆ เป็นที่ครื้นเครงอยู่ตลอด พอเวลาผ่านไปประมาณครึ่งปีพฤติกรรมของพ่อเฒ่าช้างเริ่มเปลี่ยนแปลง ลูกหลานต่างเห็นความผิดปกติ พ่อเฒ่าช้างเซื่องซึม อารมณ์
เสียบ่อย ๆ บางวันในช่วงบ่าย พ่อเฒ่าช้างจะมีอาการนิ่งซึมปรากฏให้เห็น มีนํ้าตาไหลบ้าง บักคำได้จังหวะเหมาะเอ่ยปากถามพ่อเฒ่าช้าง
“พ่อเฒ่า…ข้อยถามเจ้าแหน่ ระยะนี้เบิ่งเจ้าเหงาผิดปกติ หรือว่าเจ้ามีเรื่องบ่สบายใจรึ ?”
“พ่อท้อแท้ !”
“ท้อแท้เรื่องหยังล่ะพ่อ” บักคำถาม
“ยิ่งเวลาใกล้คํ่ามากเข้า พ่อกะยิ่งท้อแท้…อีนางคำแพงมันสิฮีดพ่ออีกแล้ว !”
“ฮีดแบบใด๋ ข้อยบ่เข้าใจ อธิบายรายละเอียดแหน่ตี้ !” บักคำยํ้า
พ่อเฒ่าช้างจำยอมต้องเปิดใจให้บักคำผู้เป็นลูกเขยฟัง
“คำเอ๋ย…ตกคํ่ามาพ่อเฮ็ดหยังให้อีนางคำแพงบ่ได้ มันก่ะจับของพ่อมาฮีดเล่น ป๋านดึงยางหมากกะถุน ฮีดตั๊บ ฮีดตั๊บ อยู่เมิดคืน ! เฮ้อ…เว้ามามันท้อแท้ !”
********
อธิบาย
ส่องซอด หมายถึง มองทะลุ, คาดการณ์ได้
ฮีด หมายถึง ดึงสุดแรงแล้วปล่อย, ดึงยางยืดแล้วปล่อย
หมากกะถุน หมายถึง หนังสติ๊ก
เมิด หมายถึง ทั้งหมด, ตลอด
****
คอลัมน์ เรื่องเล่าชุดพ่อเฒ่ากับลูกเขย เรื่อง ยางหมากกะถุน เรื่องโดย “ชัด การชนะ” ลายเส้นโดย ศิลป์วัตร วิศาลศักดิ์
นิตยสารทางอีศาน ฉบับที่ ๓๐ ประจำเดือนตุลาคม ๒๕๕๗
