บทกวี น ก เ ส รี สี รุ้ ง
ขอบคุณภาพประกอบ michel kwan จาก Pixabay
นกเสรีสีรุ้ง
บินลัดทุ่งโศกธารสู่พลาญฝัน
ชื่นริ้วทองศรัทธาจากตาวัน
ขณะดอกไม้ปันหวานละออง
ผีเสื้อน้อยจิบกลืนรื่นน้ำหวาน
ก็เพียงกาลใช่เฝ้าเป็นเจ้าของ
ชั่วครู่ชูปีกผันตามครรลอง
หมื่นบุปผาร่าร้องเอิ้นเชิญชวน
นกเสรีสีรุ้งข้ามทุ่งเมฆ
ทะเลเสกคลื่นคลอหัวร่อร่วน
ฟองฟ่องฟูรางชางเย้านางนวล
เพลงพระพายพลิ้วหวนสราญรมย์
ข้ามสะพานรุ้งพราวสู่ราวฟ้า
นวลปีกแสงจันทรามาอุ้มสม
ดอกราตรีกรุ่นหอมเอื้อมดอมดม
แม้นหนาวลมดาริกาถักผ้าแพร-
เป็นผ้าผวยห่มกายคลายเหน็บหนาว
หากสองปีกร้อนร้าวเจ้าดวงแข-
จักปันแสงเย็นชโลมพรมดวงแด
อารักขาดูแลเจ้าดวงใจ
หลับฝันเถิดหลับฝัน
เก็บเรี่ยวแรงฝ่าฟันเช้าวันใหม่
เมื่อแสงแรกเบิกฟ้าอาทิตย์อุทัย
โผปีกบินบินให้ไกลสุดตา
โลกนี้กว้างใหญ่นัก
จงประจญจนประจักษ์สิ่งเบื้องหน้า
มีแผนที่เข็มทิศแห่งศรัทธา
สองปีกกล้าฝ่าแถนแดนอมร
นกเสรีสีรุ้ง
ปลายทางเจ้าคือคุ้งฝันวันก่อน
อย่าหลงไปในป่าเมืองนาคร
เขาจักรอนปล้นสิทธิ์อิสรา
