นิตยสารทางอีศาน ฉบับที่ 7

กาพย์ไขโคลงลาวเดิม : ไม้จัน

๏ ไม้จันแห้งแล้วตัด หอบมา แม่นฮู้ว่าผู่สีลา บ่บ้าง ซอยออกเป็นเฝื้องฝา ยังยิ่ง ลูกตะกุนแม่นทุกอ้าง บ่ห่อนม้างบัดสี ฯ (กาพย์ไขโคลง) ๏ ต้นจันแห้งกลางป่า...คนใช้พร้าโค่นตัดลง แบกหามจากป่าดง.....สู่บ้านช่องท้องถิ่นตน ๏ ท่อนใหญ่ให้กลิ่นหอม...ลูกหลานล้อมแบ่งตัดจน...

วิถีควาย วิถีคน

ควายเป็นสัตว์เลี้ยงสำคัญของชาติพันธุ์อีศาน ไม่ต่างจากชนลุ่มน้ำเจ้าพระยาและแหล่งอื่น ๆ อาทิ ฟิลิปปินส์ มาเลเซีย อินโดนีเซียเวียดนาม พม่า กัมพูชา และลาว ทั้งนี้เพราะควายเป็นแรงงานสำคัญในด้านกสิกรรม แต่ก็เหลือเชื่อที่มนุษย์ใช้เป็นทั้งแรงงาน เป็นทั้งอาหาร และใช้สำหรับประกอบพิธีกรรม

นวนิยาย: กาบแก้วบัวบาน (๗)

เขาเห็นตัวเองและเวียงจันทราเดินเคียงคู่เลียบเลาะน่านน้ำ ทรายเนียนขาวระยิบวาวอยู่ใต้แสงแดดอ่อน น้ำเซาะหินระคนจักจั่นร้องระงมป่าใจสองดวงหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว ทั้งใกล้ชิดทั้งผูกพันทะลุทะลวงสู่ความดื่มด่ำ ลืมรอยยิ้มและท่วงท่ารำของหญิงสาวชุดดำ ลืมคำมั่นสัญญาที่เคยให้เจ้าฟ้าคำหยาด ลืมคำสาบานในพิธีดื่มน้ำสวามิภักดิ์ ลืมคำพูดของหลวงพ่อและชายชุดขาวลืมกระทั่งความคิดจะกลับบ้าน เวียงจันทราเท่านั้นสงบนิ่งอยู่ในใจ

เรื่องสั้น: มื้อเย็นของคนยาก

เสียงร้องไห้ของลูกทำเอาเขาต้องชะงักมือขณะล้วงควานลงในถังขยะ หันมามองลูกชายที่กำลังโดนตำรวจรักษาความปลอดภัยของร้านทองฟาดฝ่ามือเข้าบ้องหู เขาตกตะลึงตาเหลือกลานงุนงงกับเหตุการณ์ในนาทีวิกฤตนั้น พอร่างเล็ก ๆ นั้นสะบัดดิ้นหลุดจากพันธนาการก็ถลันเข้ามากอดขาเขาหมายพึ่งพา ส่งเสียงร้องจ้าดังขึ้นกว่าเดิมน้ำตาแตกพร่าบ่าลงอาบพวงแก้มหม่น ร่างอันกระตุกสะอื้นแรง ๆ นั้นพลอยทำให้ขาของเขาสั่นไหวไปด้วย

ปราชญ์แห่งอินแปงบอกว่า “เมืองไทยเป็นเมืองมั่งคั่งที่สุดในโลก”

“คำพูด คำด่าของเขา มันเป็นการหากินของเขา ไปถ่ายภาพก็ไปถ่ายเอาตรงที่แห้ง ไปถ่ายตรงที่มีคนยากจน แต่จริง ๆ แล้วอีสานคือเมืองสวรรค์ของประเทศไทย ไม่หนาวเกินไป ไม่ร้อนเกินไป น้ำไม่ท่วมเกินไป ซึ่งพอดี พองาม ภาคใต้น้ำท่วมเหนือก็หนาวมาก อีสานเราพอดี มีปัญหาแต่น้อยมาก แต่กลับถูกคนมาบอก อีสานแล้ง เราก็เลยเชื่อเขา แต่จริง ๆ ไม่ได้แล้ง มันแล้งตรงไหน”

อนาคตอีสาน เกษตรกรรายย่อยจะอยู่รอด ต้องติดอาวุธปัญญา

ชนชั้นบนในสังคมไทยรับรู้เรื่องนี้ดี ทุนใหญ่ทุนขนาดกลางของไทยไม่เพียงเตรียมตัวพร้อมแล้วแต่ยังรุกคืบหน้าไปมากด้วย เป็นต้นว่า ยุทธศาสตร์อาหารสำเร็จรูปของเซเว่น-อีเล็ฟเว่น จะลงไปถึงระดับหมู่บ้านต่างจังหวัด, ยุทธศาสตร์ข้าวของซีพีจะพัฒนาการทำนาเป็นอุตสาหกรรมฟาร์มขนาดยักษ์ ใช้เครื่องจักรกล โดยรวบรวมที่ดินจากเกษตรกรรายย่อย จัดตั้งชาวนาในรูปสหกรณ์แบ่งปันรายได้กับซีพี ซึ่งอาจจะพัฒนารูปแบบจากสหกรณ์ชาวไร่อ้อย, ฮับทางการแพทย์ ที่จะดึงเอาบุคลากรไป จนทำให้คนไทยชั้นกลางและชั้นล่างเข้าถึงการรักษาพยาบาลได้ยากขึ้น ฯลฯ

บทร้อยกรองของพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ ๕-๗

บทร้อยกรองของพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (สิริจฺนโท จันทร์) พ.ศ. ๒๓๙๙ - ๒๔๗๕ ๕. ของบ่งามมีนามหลายอย่าง สระเปล่าว่างหาน้ำบ่มี เป็นบูรีหาพระยาบ่ได้ เป็นต้นไม้ใบเหี้ยนหล่าสม เป็นงัวนมฮีดน้ำบ่ย้อย เป็นสาวน้อยปะไป่เปลือยโต

อนาคตอีสาน ฉบับที่๗ ปีที่๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

เนื้อหา: สาส์นจากทางอีศาน, อนาคตประเทศไทย, จดหมาย, เบิ่งโลก / เบิ่งไทย / เบิ่งอีสาน, ที่ดิน, สิทธิชุมชนอีสานยุคแย่งชิงทรัพยากร, อนาคตอีสาน, เส้นทางอันยาวไกลของเครือข่ายเกษตรกรรมทางเลือก, หนึ่งไร่ เปลี่ยนชีวิตไทอีสาน, พบวิถีอีสาน วิถีอาเซียน ในผ้าทออาเซียน, โลกนิติคำกาพย์ภาษาลาว, คำผญา พ่ายรัก, ข่วงบักจุก, มหากาพย์มาบตาพุดสุดทวาย, คือนักแสวงหา, กาพย์ไขโคลงลาวเดิม, วิถีควาย วิถีคน, เกษตรทางรอด : ย้อนสู่เกษตรอินทรีย์, ปังกู – ปังโกล – ประโคนชัย, ฟื้นคำเก่าเป็นหลักชัย, ข่าวคนอีศาน, ท้องถิ่นกับอาเซียน…จุดเชื่อมที่ยังต้องค้นหา, แป้นล้อฝ้าย และไม้ล้อฝ้าย, อนาคตของอีสานอยู่ที่การเกษตร, พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร, ตะวันรอนที่หนองหาน, ตอนเปิดผ้าม่านกั้ง แรกหลงฮอยอีสาน, วิถีแห่งชุมชนบ้านนาสะไมย์, ลุงโฮม, กะฮีบให้มันทะแม้, กาบแก้วบัวบาน ๗, มื้อเย็นของคนยาก, เมืองไทยเป็นเมืองมั่งคั่งที่สุดในโลก, สี, ฝาแฝดของเฮือนกาฬสินธุ์, คนหล่อ คนปั้น เขาคนนั้นคือประติมากร, ปิดเล่ม

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com