ใต้ฟ้าพญาแถน 

เหลืองต้นคูนข้างทางอวดอ้างดอก
เหมือนจะบอกร้อนแล้งทุกแห่งหน
วันเดือนเวียนหมุนมา เมษายน
รอคอยฝน พฤษภา ฟ้าชุ่มเย็น

ตลาดนัดตำบลคนคึกคัก
เสียงทายทักอื้ออึงว่าพึ่งเห็น
บ่นรถติดวันมาเลือดตากระเซ็น
ชวนไปเต้นรถแห่ปล่อยแก่กัน

หนุ่มสาวเสื้อลายดอกออกจากบ้าน
ตรุษสงกรานต์ประเพณีสร้างสีสัน
หลายถนนปรับแต่งแข่งประชัน
หมายผลักดันรายได้ให้ชุมชน

นั่งกระบะตระเวนเล่นสาดน้ำ
ชุ่มและฉ่ำเต็มที่ปีละหน
บางใครแอบล้วงจับสัปดน
ประเพณีจะปี้ป่นไม่สนใจ

สงกรานต์สมัยใหม่จัดในห้าง
ลานวัดจึงอ้างว้างอย่างหมองไหม้
หลายสิ่งอย่างต่างขยับปรับเปลี่ยนไป
ยากจะฉุดรั้งไว้แล้วสมภาร

หลายสิ่งเร้าหลากทางเลือกเปลือกและแก่น
ศรัทธาแถนมรรควิถีทางอีสาน
การทำมาหากินจิตวิญญาณ
เชื่อบุญทานพิธีเหนี่ยวชีวา

ธาตุปูนตั้งเรียงรายชายรั้ววัด
บรรจุอัฐิโคตรวงศ์เหล่าพงศา
กตัญญูกตเวทิตา
สงกรานต์มาสรงน้ำกระดูกรักผูกพัน

บังสุกุลบุญทานลูกหลานอุทิศ
เนรมิตรทางสู่ประตูสวรรค์
ความจำเป็นพาให้ห่างไกลกัน
วันสำคัญกลับมาหาร่มเงา

ดอกคูนปลายเมษาร่วงลาต้น
ขบวนคนคืนกรุง ทุ่งเงียบเหงา
น้ำตายายหยดใส่แบงก์ใบเทา
มองตามรถลูกเต้าเคลื่อนเข้ากรุง.


Related Posts

บทกวี : ความรักพาเรากลับบ้านเสมอ
เที่ยวไปตามความ (ใฝ่) ฝัน – ๑
ดอกขะเจียวจากโคกขี้แลน ตอนที่ 7
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com