อีศานในสถานการณ์ไวรัส“โควิด-19” ลามระบาดทั่วโลก “ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน” – ไทลาว “บองปะโอน เซราะซะบาย คเนียนิจ” – ไทเขมร “เห้อพี้น้องป้องป๋าย ซ่ำบ๋ายดี๋ คู้คนเด้อ” – ไทผู้ไท “ให้อ้ายน้องป้องปาย สะบายดี สุคู่สุคนเด้อ” – ไทญ้อ ( 43 )
๐ ท่ามเหตุการณ์โควิดไม่สงบ แดดก็เริงแรงรบราบอีสาน
ประทับตาตำใจไว้เนานาน ร้อนโรคร้ายร้าวรานผลาญแผ่นดิน ๐ เลาะไล่ไต่ตะเข็บสามจังหวัด ‘บ้านไผ่’รัด’กุดรัง’ออกกาฬสินธุ์
‘บ้านเลิงบัว’ ‘นาสีนวน’ ชวนยลยิน ‘กันทรวิชัย’ สิ้น ‘ศูนย์รวมใจ’
อีศานในสถานการณ์ไวรัส“โควิด-19” ลามระบาดทั่วโลก “ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน” – ไทลาว “บองปะโอน เซราะซะบาย คเนียนิจ” – ไทเขมร “เห้อพี้น้องป้องป๋าย ซ่ำบ๋ายดี๋ คู้คนเด้อ” – ไทผู้ไท “ให้อ้ายน้องป้องปาย สะบายดี สุคู่สุคนเด้อ” – ไทญ้อ ( 41 )
1.
สองมือกุมกำกระชับ จิตน้อมคำนับ
เคารพและสวัสดี
แรกพบสบใจไมตรี เปรียบดั่งน้องพี่
สายเลือดจากกันนานไกล
“ครูรอนโพนทอง”พี่ใหญ่ เผยตนเผยใจ
กระตือรือร้นคนกันเอง
“ครูปกรณ์บุดดาเพ็ง” ชื่อนี้ยำเยง
ฉายา’ลุงโฮร้อยเอ็ด’
“คุณสมศักดิ์บุตรพรม”คนเด็ด โดยด่วนระเห็จ
ก็ได้มารู้จักกัน
คนอัศจรรย์
คนชื่อจิตรภูมิศักดิ์
ยืนเป็นหลักเป็นหมุดหมาย
อุทิศชีวิตวาย
ทุ่มทอดกายทางประชา
อีศานในสถานการณ์ไวรัส“โควิด-19” ลามระบาดทั่วโลก “ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน” “บองปะโอน เซราะซะบาย คเนียนิจ” ( 31 )
O สำแดงพลัง 1.
ข้าวก็ข้าวของนากู น้ำก็จากรูกูก่น
ฟืนกูหาหักแบกขน หมักข้นต้มแบ่งกันกิน
มึงก็มาออกกฎห้าม ปราบปรามตามติดฐานถิ่น
ทำยังกับกูโจรทมิฬ ปรับสินจับลากฝากคุก
อีศานในสถานการณ์ไวรัส“โควิด-19” ลามระบาดทั่วโลก “ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน” ( 26 )
ทัพธรรมที่เกรียงไกร ท่ามกลางความเป็นตายสลายโลก มนุษย์ชาติทุกข์โศกอยู่เห็นเห็น
โครงการด้านมั่นคงส่งประเด็น ฤๅเปอร์เซ็นต์เว้นไม่ได้แต่ใดมา 1. “สงครามยุคใหม่” จากไพร่พลเดินเท้าเข้าห่ำหั่น ช้างศึกนำประจันขั้นหาญกล้า
เจงกิ๊สข่านควบม้าออกกรีฑา กว่าครึ่งโลกใต้บาทาเผ่ามองโกล จากฝูงม้าพัฒนามาม้าเหล็ก ดาบหอกง้างปืนเล็กเป็นปืนใหญ่
นกเหล็กก็ทะยานเหินบินไกล ใครวิวัฒน์ได้ไวได้ชัยครอง
อีศานในสถานการณ์ไวรัส“โควิด-19” ลามระบาดทั่วโลก “ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน” ( 20 )
O สองมือต้องชูสู้ ตามห้วยหนองมีปลาอาศัยอยู่
คนทุกผู้หากินตามอัชฌาสัย
ถึงยุคนี้สังคมเปลี่ยนแปรไกล
มือของใครยื่นยาวสาวไปกิน
ล า . . . เ ธ อ
เ ธ อ คือ สายน้ำที่ไหลรุด
งามผ่องผุดท่ามเผด็จการกาลสมัย
พัฒนาตนก้าวหน้าศรัทธาไท
เลือดเนื้อจิตจารึกไว้ให้จดจำ
อีศานในสถานการณ์ไวรัส“โควิด-19” ลามระบาดทั่วโลก “ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน” ( 10 )
“ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน”
( 10 ) จันทรสมบูรณ์อาดูรโลก
เยี่ยมหน้ามาซับโศกทุกข์หนักหนา
ปิ่นมณีศิวะทรงเมตตา
มรรตัยชน*ยิ้มเต็มหน้าคืนฟ้างาม. *มนุษย์ผู้เกิดมาแล้วต้องตาย
(ขอบคุณเจ้าของภาพประกอบ)
คำโตงโตย
สุกอยู่บนต้นบ่ปานฝานหัวบ่ม
เพิ่นบ่มให้บ่ปานเจ้าบ่มเอา
สรรสร้าง
มาร่วมกันไล่ล่าฆ่าโควิด
ให้พวกมันหมดฤทธิ์เสร็จสิ้นเรื่อง
ทุกชีวิตกลับมาเจริญรุ่งเรือง
ดาวโลกจรัสเฟื่องเวิ้งจักรวาล
“แตกเมือง”
ปิดกรุงเทพฯเคอร์ฟิวประเทศไทย โรคห่าระบาดใหญ่ปีหกสาม
โลกมนุษย์โควิดขวิดลุกลาม ศึกหนักกว่าสงครามมหันตภัย ผู้นำจิตวิญญาณการ’แตกบ้าน’ ออกมาขานกวักมืออยู่ไหวไหว
“กลับมาเถิดกลับบ้านดินแดนไกล หมู่บ้านไม่ไร้ญาติขาดพี่น้อง
สมบูรณ์ด้วยปูปลามีผักหญ้า อาหารป่ามากมายได้สนอง
อาทิตย์จันทร์ดวงดาวเราครอบครอง เทือกภูสูงห้วยหนองก็ของเรา”
ปิดหมู่บ้าน
ข่าวเผยแพร่หน้าจอทอระทัด
บนมือถือก็สะพัดชัดแย่แล้ว
กฎปลาใหญ่กินปลาน้อยตลอดแนว
คนเล็ก ๆ จอดไม่แจวอีกต่อไป
ฝังข้าไว้ที่เถียงนา
น้องเอยน้องเพียงฟังเสียงจากหัวใจพี่
หวาดไหวฤดีอ่อนล้าทรมาน
พี่จากนามาห่างไกลนิวาสถาน
สุดเส้นแล้วต้องซมซานกลับคืนผืนถิ่นเฮา
สายธารวรรณศิลป์
๑. ไหลบ่าอารมณ์ที่บ่มเพาะ
ลัดเลาะเกาะแก่งแอ่งหินผา
เลี้ยวลดคดโค้งโยงสายมา
สุดหล้าฟ้าไกลไม่สิ้นมนต์
๒. เรียงร้อยสร้อยรักอักขระ
เพื่อจะปลอบปลุกทุกแห่งหน
กล่อมเกลาฤดีที่ทุกข์ทน
หลุดพ้นนิยามความหลอกลวง
บทกวี โบยบินจากความกลัว
หรือคุณซ่อนตัวอยู่ในนั้น
ณ ที่มีความฟุ้งฝันขลาดเขลา
หลบเร้นใต้มุมอับสลัวเงา
มิอาจที่จะเอาชนะความกลัว
นานเท่านานลืมกาลเวลา
เคยไหม...เยี่ยมมองฟ้าถ้วนทั่ว
ถึงแดดสาดแสงไล่ความมืดมัว
หม่นหมองในตัวยังกักขังกลืนกิน