สูงสุดสู่สามัญ
ที่โคนต้น เขาเฝ้าดูผู้คนปีนป่ายต้นไม้แห่งลาภ ยศ อันสูงลิบยอดเลือนหายไปในเวิ้งฟ้า อากาศ เป้าหมายจะไปให้สูงสุด เพื่อจะคืนสู่สามัญตามคำโบราณว่าไว้.
เขาเฝ้าอยู่โคนต้นเป็นนานก็ไม่มีใครลงมาสักคน… ปีนหาย… ปีนหาย. ไร้วี่แววคนแล้วคนเล่า น่าเศร้าใจเหลือเกิน… หรือต้นไม้แห่งลาภยศจะไร้ยอด มันหลอกให้ปีนป่ายตลอดไปไม่มีวันพักผ่อน. ไม่มีวันถึงสูงสุดอย่างแท้จริง ไม่มีวันกลับลงมาสู่สามัญ.
รู้เช่นนี้จะยังเที่ยวปีนป่ายไปทำไมกัน
อยู่กับความสามัญมิดีหรือ? แต่สัตว์ทดลองของพระเจ้าล้วนเป็นนักปีนป่าย
ผู้กระหายในลาภยศ.
สูงสุดสู่สามัญ
คอลัมน์ : เขียนมนุษย์
Column : Illustration of human (beings)
โดย: ช่วง มูลพินิจ
นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๖๑
ปีที่ ๖ ประจำเดือนพฤษภาคม ๒๕๖๐
ฉบับ ก้าวที่กล้าปีที่ ๖
