Tag

ทางอีศาน86

ต้องการรู้เรื่องอีสาน พิมพ์คำว่าทางอีศาน

นิตยสารรายเดือนทางอีศาน จัดทำมาเป็นระยะเวลา 8 ปี โดยได้รับความร่วมมือจากเพื่อนมิตร นักเขียน และนักอ่าน ถึงอย่างไรการจัดทำหนังสือเล่มยังเป็นการผลิตที่ต้นทุนสูงและเข้าถึงผู้อ่านไม่ทั่วถึง จึงเกิดแนวคิดโครงการ “อีศานมีเดีย” ขึ้น เพื่อเป็นช่องทางเพื่อเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับวัฒนธรรมและศิลปะของชนชาวไทยในภาคอีสาน ทั้งเนื้อหาปัจจุบันและเคยตีพิมพ์มาในอดีต

ดอกขะเจียวจากโคกขี้แลน ตอนที่ 8

“วันนี้ใช้อาวุธปืนล่าเมืองขึ้น ดาบนี้จะสู้ปืนได้หรือครู?” จารย์แก้วถาม “สมัยปู่สังกะสา ย่าสังกะสี มือกำดาบออกต้านผู้รุกราน สมัยนี้มือถือปืนรุกรานเข้ามา เป็นผีซ้ำด้ำพลอย สุดจะหยั่งความคิดคน เมืองญวน เมืองเขมรมันก็เอาไปแล้ว ดินแดนข่ามันก็รุกเข้ามาทุกวัน แล้วเอ็งยังจะคิดว่าพอจะสู้พวกมันได้มั้ย?”

ข้างหลังภาพ…ฮูปแต้มม้าวัดไชยศรี

“นี่มันม้าพื้นบ้านชัด ๆ” หลังพิศดูลักษณะจนคิดว่าใช่แน่แล้วหัวใจของฉันก็พองฟู แล้วรู้ได้อย่างไรว่าม้าในฮูปแต้มน่ะ ไม่ใช่ม้าเทศที่นำเข้ามาจากแดนไกล? ขอเรียกว่าข้อสันนิษฐานก็แล้วกัน อันดับแรกดูที่ส่วนสัดความสูง ม้าพื้นเมืองจะมีความสูงไม่มาก

ห า ก เ งี ย บ งั น คื อ ร่ำ ล า ฉั น เ ข้ า ใ จ

หรืออาจเป็น ความผิดเพี้ยน ของความรัก ที่เกิดจาก ซากหัก ของโขดหิน ที่เกิดจาก หยดน้ำ ร่วงสู่ดิน ที่เกิดจาก แหว่งวิ่น ของคืนวัน

เถ้ากระดูกที่หายไป ของหญิงชราร้อยหนึ่งปี

ผ่านร้อยหนึ่งปีของหญิงชรา ณ ชายฝั่งทะเลอ่าวทองคำ ชั่วชีวิตต่อบุญประเพณีแห่งโพธิญาณ คลอหยาดเหงื่อหลั่งลงอาบร่าง ชโลมเลี้ยงการเติบโตของลูกทั้งสิบสอง

ปิดเล่ม

เส้นทางชีวิตแบ่งอย่างกว้าง ๆ เป็นทางทุจริต ทางสุจริต หรือทางชั่วกับทางดี ทางชั่ว ทางคด ทางโข ทางโง ทางเงี้ยว ผู้เดินตามทางนี้มักจะพบกับทุกข์โศกโรคภัยอุปสรรคอันตรายอุปัทวะน้อยมากแล้วแต่ผู้ทำ

ของจริงไม่ใช่อิงนิยาย

อาชีพการงานใดที่ผู้เขียนเคยทำมาได้มีประสบการณ์ ถึงจะจำวันเดือน ปี พ.ศ. ไม่ได้ แต่เหตุการณ์จำได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องวงการเพลงลูกทุ่ง ลูกกรุง สตริง เพื่อชีวิต หมอลำ ภาพยนตร์ คุยได้ทุกเรื่องอาจเป็นเพราะว่าสมัยหนุ่ม ๆ เข้าวงการมาใหม่ ๆ โชคช่วยให้เข้ามาอยู่ในแวดวงนักข่าวนักเขียน เข้ามาเป็นนักแต่งเพลงก็ได้รับหน้าที่เป็นผู้ควบคุมการผลิตเพลงครบวงจร ต้องสัมผัสประสานงานกับเหล่าศิลปินทุกแขนง ต้องดูแลการผลิตทุกขั้นตอน จึงได้รู้จักคนมาก และมีคนรู้จักมากแทบทุกวงการ จึงเก็บประสบการณ์ไว้ได้มากถึงแม้ไม่ใช่ข้อมูลทางวิชาการ แต่นี่คือความจริงไม่ใช่อิงนิยาย

“บ้านเดื่อ” จากหมู่บ้านเกษตรริมโขง สู่หมู่บ้านท่องเที่ยว

หากมาที่ชุมชนบ้านเดื่อแล้วสิ่งหนึ่งที่ถือเป็นเสน่ห์และความแตกต่างที่ทำให้ชุมชนบ้านเดื่อไม่เหมือนใคร คือการหยิบยกเอาลูกมะเดื่อ ไม้ยืนต้นที่มักจะเกิดตามริมฝั่งน้ำ โดยเฉพาะแม่น้ำโขงที่เป็นชื่อหมู่บ้านมาเป็นจุดเด่นและจุดขายของชุมชน

ลูกอีศานรังสรรค์ลูกอีสาน

คนเขียนถ้าไม่ใช่ลูกอีสานจะถ่ายทอดสภาพร้อน ๆ แล้ง ๆ ถึงขนาดหมู่บ้านร้างเช่นนี้ได้อย่างไร ทำให้ได้คิด เมื่อเห็นหนังสือลูกอีสาน ฉบับครบรอบ 40 ปี หน้าปกเป็นรูปหนุ่มคูน ถือฉมวกห้อยข้องหาปลา คนออกแบบปกเป็นลูกอีสานบ้างหรือไม่ ทำไมจึงได้รสชาติเช่นนี้

มะละกา : จารึกผ่านรอยจำ น้ำตา และสายเลือด

แม้นมิอาจเดินทางไปสัมผัสอาณาเขตของโลกมลายูได้ทั้งหมด “มะละกา” ที่ข้าพเจ้าได้สัมผัสกลับนับเป็นหนึ่งในแหล่งกำเนิดสำคัญของความเป็นมลายู นอกจากเป็นหนึ่งในต้นธารการก่อเกิดของคำ “โลกมลายู” แล้ว ยังเป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า ๖ ศตวรรษ

ชื่อหมา

มีหมาอยู่ตัวหนึ่งที่มีสีลายด่างสลับหลายสี เหมือนกับช่างเขียนเอาสีมาแต้มมาทาให้ บักต่อก็เลยตั้งชื่อหมาตัวนั้นว่า “บักแต้ม”
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com