ต้องการรู้เรื่องอีสาน พิมพ์คำว่าทางอีศาน
นิตยสารรายเดือนทางอีศาน จัดทำมาเป็นระยะเวลา 8 ปี โดยได้รับความร่วมมือจากเพื่อนมิตร นักเขียน และนักอ่าน ถึงอย่างไรการจัดทำหนังสือเล่มยังเป็นการผลิตที่ต้นทุนสูงและเข้าถึงผู้อ่านไม่ทั่วถึง จึงเกิดแนวคิดโครงการ “อีศานมีเดีย” ขึ้น เพื่อเป็นช่องทางเพื่อเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับวัฒนธรรมและศิลปะของชนชาวไทยในภาคอีสาน ทั้งเนื้อหาปัจจุบันและเคยตีพิมพ์มาในอดีต
ดอกขะเจียวจากโคกขี้แลน ตอนที่ 8
“วันนี้ใช้อาวุธปืนล่าเมืองขึ้น ดาบนี้จะสู้ปืนได้หรือครู?” จารย์แก้วถาม
“สมัยปู่สังกะสา ย่าสังกะสี มือกำดาบออกต้านผู้รุกราน สมัยนี้มือถือปืนรุกรานเข้ามา เป็นผีซ้ำด้ำพลอย สุดจะหยั่งความคิดคน เมืองญวน เมืองเขมรมันก็เอาไปแล้ว ดินแดนข่ามันก็รุกเข้ามาทุกวัน แล้วเอ็งยังจะคิดว่าพอจะสู้พวกมันได้มั้ย?”
ข้างหลังภาพ…ฮูปแต้มม้าวัดไชยศรี
“นี่มันม้าพื้นบ้านชัด ๆ”
หลังพิศดูลักษณะจนคิดว่าใช่แน่แล้วหัวใจของฉันก็พองฟู แล้วรู้ได้อย่างไรว่าม้าในฮูปแต้มน่ะ ไม่ใช่ม้าเทศที่นำเข้ามาจากแดนไกล? ขอเรียกว่าข้อสันนิษฐานก็แล้วกัน อันดับแรกดูที่ส่วนสัดความสูง ม้าพื้นเมืองจะมีความสูงไม่มาก
ในวันที่ฉันหลับตาฟังภาษาของนก
ตลอดเวลาทั้งวันจิบฝันเถิด
คฤหาสน์ดูโปร่งเปิดหลังคาเขียว
หอมกลิ่นเกสรแก้วมาแล้วเชียว
ลมหายใจใบเลี้ยงเดี่ยวยังงดงาม
ห า ก เ งี ย บ งั น คื อ ร่ำ ล า ฉั น เ ข้ า ใ จ
หรืออาจเป็น ความผิดเพี้ยน ของความรัก
ที่เกิดจาก ซากหัก ของโขดหิน
ที่เกิดจาก หยดน้ำ ร่วงสู่ดิน
ที่เกิดจาก แหว่งวิ่น ของคืนวัน
เถ้ากระดูกที่หายไป ของหญิงชราร้อยหนึ่งปี
ผ่านร้อยหนึ่งปีของหญิงชรา
ณ ชายฝั่งทะเลอ่าวทองคำ
ชั่วชีวิตต่อบุญประเพณีแห่งโพธิญาณ
คลอหยาดเหงื่อหลั่งลงอาบร่าง ชโลมเลี้ยงการเติบโตของลูกทั้งสิบสอง
เครื่องเบญจรงค์
เบญจรงค์ แปลว่า ห้าสี จึงนิยมเรียกเครื่องเคลือบที่มีห้าสี หรือมากกว่า ว่า เครื่องเบญจรงค์
ปิดเล่ม
เส้นทางชีวิตแบ่งอย่างกว้าง ๆ เป็นทางทุจริต ทางสุจริต หรือทางชั่วกับทางดี ทางชั่ว ทางคด ทางโข ทางโง ทางเงี้ยว ผู้เดินตามทางนี้มักจะพบกับทุกข์โศกโรคภัยอุปสรรคอันตรายอุปัทวะน้อยมากแล้วแต่ผู้ทำ
ของจริงไม่ใช่อิงนิยาย
อาชีพการงานใดที่ผู้เขียนเคยทำมาได้มีประสบการณ์ ถึงจะจำวันเดือน ปี พ.ศ. ไม่ได้ แต่เหตุการณ์จำได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องวงการเพลงลูกทุ่ง ลูกกรุง สตริง เพื่อชีวิต หมอลำ ภาพยนตร์ คุยได้ทุกเรื่องอาจเป็นเพราะว่าสมัยหนุ่ม ๆ เข้าวงการมาใหม่ ๆ โชคช่วยให้เข้ามาอยู่ในแวดวงนักข่าวนักเขียน เข้ามาเป็นนักแต่งเพลงก็ได้รับหน้าที่เป็นผู้ควบคุมการผลิตเพลงครบวงจร ต้องสัมผัสประสานงานกับเหล่าศิลปินทุกแขนง ต้องดูแลการผลิตทุกขั้นตอน จึงได้รู้จักคนมาก และมีคนรู้จักมากแทบทุกวงการ จึงเก็บประสบการณ์ไว้ได้มากถึงแม้ไม่ใช่ข้อมูลทางวิชาการ แต่นี่คือความจริงไม่ใช่อิงนิยาย
“บ้านเดื่อ” จากหมู่บ้านเกษตรริมโขง สู่หมู่บ้านท่องเที่ยว
หากมาที่ชุมชนบ้านเดื่อแล้วสิ่งหนึ่งที่ถือเป็นเสน่ห์และความแตกต่างที่ทำให้ชุมชนบ้านเดื่อไม่เหมือนใคร คือการหยิบยกเอาลูกมะเดื่อ ไม้ยืนต้นที่มักจะเกิดตามริมฝั่งน้ำ โดยเฉพาะแม่น้ำโขงที่เป็นชื่อหมู่บ้านมาเป็นจุดเด่นและจุดขายของชุมชน
ลูกอีศานรังสรรค์ลูกอีสาน
คนเขียนถ้าไม่ใช่ลูกอีสานจะถ่ายทอดสภาพร้อน ๆ แล้ง ๆ ถึงขนาดหมู่บ้านร้างเช่นนี้ได้อย่างไร ทำให้ได้คิด เมื่อเห็นหนังสือลูกอีสาน ฉบับครบรอบ 40 ปี หน้าปกเป็นรูปหนุ่มคูน ถือฉมวกห้อยข้องหาปลา คนออกแบบปกเป็นลูกอีสานบ้างหรือไม่ ทำไมจึงได้รสชาติเช่นนี้
สุสานดอกไม้
สุสานดอกไม้
ฉันคือแจกันเก่าแก่อายุมาก
ฉันทำให้ดอกไม้พรากจากต้น
ฉันมีอายุมากเท่าไร
ดอกไม้ก็โดนตัดมากเท่านั้น...
เขียนคำ ลำนำภาพ : ลูกแม่
แรกเริ่มแม่ลูกเขาผูกพัน
สัญชาตญาณนั้นแต่กำเนิด
แม่ลูกโดยสายเลือดเขาก่อเกิด
คนควายล้วนเลิศมิแผกเพี้ยน
มะละกา : จารึกผ่านรอยจำ น้ำตา และสายเลือด
แม้นมิอาจเดินทางไปสัมผัสอาณาเขตของโลกมลายูได้ทั้งหมด “มะละกา” ที่ข้าพเจ้าได้สัมผัสกลับนับเป็นหนึ่งในแหล่งกำเนิดสำคัญของความเป็นมลายู นอกจากเป็นหนึ่งในต้นธารการก่อเกิดของคำ “โลกมลายู” แล้ว ยังเป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า ๖ ศตวรรษ
ชื่อหมา
มีหมาอยู่ตัวหนึ่งที่มีสีลายด่างสลับหลายสี เหมือนกับช่างเขียนเอาสีมาแต้มมาทาให้ บักต่อก็เลยตั้งชื่อหมาตัวนั้นว่า “บักแต้ม”