ในตำนานพระธาตุพนมเล่าว่า "ในราว พ.ศ.๘ ศรีโคตรบูรตั้งเมืองหลวงอยู่ใต้ปากเซบ้องไฟ อยู่เหนือสุวรรณเขตประเทศลาว ครั้นต่อมาได้ย้ายเมืองหลวงมาตั้งอยู่เหนือธาตุพนม ในดงไม้รวกจึงมีนามว่า" มรุกขนคร "มีกษัตริย์ครองเมือง ๕ องค์ องค์สุดท้ายชื่อ พระยานิรุฏฐราช บ้านเมืองเลยเกิดวิบัติล่มร้างเป็นบึงและป่า

สภาพนิเวศของประเทศไทย เหมาะสมด้วยประการทั้งปวงในการทำการเกษตรกรรมและงานปศุสัตว์ ถึงวันนี้ต้องวางยุทธศาสตร์ของชาติมุ่งไปทิศทางนี้ ส่งเสริมเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขปัจจัยทั้งด้านการเมือง เศรษฐกิจ ประเพณีวัฒนธรรมสังคม การศึกษาและสาธารณสุข ให้อำนวยชัยในการนี้ หยุดนโยบายและพฤติกรรมที่กัดกร่อนบั่นทอนความเขียวขจีของพืชพันธุ์ ความแพร่ขยายอ้วนพีของสัตว์เลี้ยง และความอุดมสมบูรณ์ของแหล่งน้ำตามธรรมชาติ

ดร.ปรีชา พิณทอง ท่านอธิบายว่า คนที่มีการศึกษาหาความรู้ใส่ตนเรียกว่าคนตื่น คนที่ไม่สามารถหาความรู้เรียกคนหลับ ถ้าอยากรู้อย่านอนหลับ อยากเห็นให้หมั่นเที่ยว การเที่ยวไปดูนั่นดูนี่เป็นทัศนศึกษา

สำหรับในแง่เพลงลูกทุ่งแล้ว เพลงที่ล้อเลียนจอมพลสฤษดิ์ ก็มีในตอนท้ายของเพลง โกนจุก สิงโต ต้นฉบับของ เพลิน พรหมแดน ที่ ครูสุรินทร์ ภาคศิริ เป็นผู้แต่ง ได้หยิบวาทกรรมของจอมพลท่านนี้มาใส่ในบทเพลงแต่เพลงที่ล้อเลียนการเมืองค่อนข้างชัดเจนในยุคนั้นหนีไม่พ้นเพลง ผู้ใหญ่ลี เวอร์ชั่น ศักดิ์ศรี ศรีอักษร นักร้องลูกทุ่งเมืองอุบลราชธานี ผลงานเพลงของคู่ชีวิตของเธอเองคือ ครูพิพัฒน์ บริบูรณ์