Let bygone be bygone

สาส์นลึบให้สูญ

“บุญมา ภูเม็ง”

หมากผลการพัฒนา

การพัฒนา ​​หนักเน้น ​​เห็นแก่กำไร

โอมอ่อย เอาพวงผล ​​ว่าเถิงไทบ้าน

วาดหวัง สูงไปหน้า ​​สีทาอนาคต

​ ทั้งที่แท้ ​​ซอนซ้อนซ่อนภัย นำนอ

ขบวนการ หว่านเว้า ​​เอาแต่คำดี

​​ แฝงกลสน ​​ส่งเสริมเติมแต้ม

คึดเพียง หมากผลได้ ​​ใผนอตายผ่อน

ทันนาน เห็นแต่ม้าง ​​มรณ์ม้วยหมู่คน

แม้งเมื่อ ​​ดลดาลฟ้า ​​โทษามาฮอด

ใผพลีกรรม​​ ฮับฮ้าย ​​หนฮ้อนแห่งภัย

ใผสังเวย ​​ตนให้ ​​ผลพวงใผก่อ

ใผอัก กินแซบซ้อย ​​นอนลี้เซี่ยงเสวย

คนทุกข์​​ ทรมานเมี้ยน ​​สูญไปตามวาสน์

เอาคืน ​​มาบ่ได้ ​​โฮไห้ฮ่ำฮอน

แนวความ ยุติธรรมแท้ ​​หาไสแสนยาก

คนจน ​ฤาปากได้ ​​เสียแล้วเล่าสูญ

นี้แม่น ​​ผลพัฒน์ให้ ​​คนจุ่มเดียวดล

ส่วนว่า คนหลวงหลาย ​​​เถ่อมองคองเก้อ

ดีเขาได้ ​​เสียมาเขาปล่อย

แลขีด ทางย่างให้ ​​…แสนสั้นส่ำเห็น นี้แล้ว!!

(กลอนอ่านปางคำ, ล้านช้าง)

๓๐ กรกฎาคม ๒๕๖๑

๑. สน : ฉล, อุบาย ๒. ม้าง : ทำลาย ๓. แม้ง : พลันที่, เมื่อ ๔. มาฮอด : มาถึง ๕. อัก : แอบ, หลบ

๖. ลี้ : ซ่อน ๗. เซี่ยง : ซ่อน, ปิดบัง ๘. เมี้ยน : เก็บ, ทำลาย ๙. จุ่ม : กลุ่ม, คณะ ๑๐. เถ่อ : เหม่อมอง

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com