“จึงความจนก็งาม…แค่ความพอ”
“จึงความจนก็งาม…แค่ความพอ” กวี และจะยังคงยิ้มอย่างอิ่มหวังในเรือนรังแห่งสุขอย่างทุกหนแม้รู้โลกเคลื่อนเวียนและเปลี่ยนวนจึงความจนก็งามแค่ความพอ ไม่เคยบอกหรอกว่าจะคว้าดาวแค่รู้ร้อนรู้หนาวไว้ก้าวต่อ...Read More
ภาพที่วาดไม่เสร็จ
ภาพของข้า, ทาสีดำทับท้องฟ้า ทับทะเลเหมือนคาดตา, ให้หลับใหล
ตัดเส้นขอบฟ้า, กรีดเส้นขอบน้ำ ให้ความมืดร่ายรำ, ไปตามใจ ทาสีดำทับทุ่งนา, ท้องถนน ทับหมู่บ้าน, ตำบล, ทับต้นไม้ ทับอำเภอ, ทับเมือง, ทับประเทศ ทับไปทั่ว อาณาเขต, ทุกเคลื่อนไหว ไม่มีสีแสงให้แรงเงา ความมืดเล่าความเขลา, ให้เข้าใจ
ในวันที่ฉันหลับตาฟังภาษาของนก
ตลอดเวลาทั้งวันจิบฝันเถิด
คฤหาสน์ดูโปร่งเปิดหลังคาเขียว
หอมกลิ่นเกสรแก้วมาแล้วเชียว
ลมหายใจใบเลี้ยงเดี่ยวยังงดงาม
ห า ก เ งี ย บ งั น คื อ ร่ำ ล า ฉั น เ ข้ า ใ จ
หรืออาจเป็น ความผิดเพี้ยน ของความรัก
ที่เกิดจาก ซากหัก ของโขดหิน
ที่เกิดจาก หยดน้ำ ร่วงสู่ดิน
ที่เกิดจาก แหว่งวิ่น ของคืนวัน
เถ้ากระดูกที่หายไป ของหญิงชราร้อยหนึ่งปี
ผ่านร้อยหนึ่งปีของหญิงชรา
ณ ชายฝั่งทะเลอ่าวทองคำ
ชั่วชีวิตต่อบุญประเพณีแห่งโพธิญาณ
คลอหยาดเหงื่อหลั่งลงอาบร่าง ชโลมเลี้ยงการเติบโตของลูกทั้งสิบสอง
เกาะในฝัน
เราสิบคนจากโรงแรมที่พักริมทะเล เช่าเรือประมงชาวบ้านไปสู่เกาะที่มองเห็นแต่ไกล เราเคยไปเที่ยวกันนานแล้ว. ถึงเกาะเราหาที่พักเป็นเพิงเก่า ๆ ของชาวบ้านดั้งเดิม. มีชาวบ้านเหลืออยู่ที่นี่ไม่กี่คน ร้านอาหารเลิกไปแล้ว.
เราต้องกินมะพร้าวแก้หิว น้ำจืดมีจำกัด. ชาวบ้านเล่าว่าเป็นเกาะร้างมานานแล้ว เพราะเกิดพายุใหญ่คนตายเกือบหมด ไม่มีคนมาเที่ยวอีกเลย.
วีรกรรมวันอภิวัฒน์ฯ
ย่ำรุ่งเพลานี้
แสงเสรีประชาธิปไตย
สาดส่องด้าวแดนไทย
สดไสวสว่างเรือง
สุสานดอกไม้
สุสานดอกไม้
ฉันคือแจกันเก่าแก่อายุมาก
ฉันทำให้ดอกไม้พรากจากต้น
ฉันมีอายุมากเท่าไร
ดอกไม้ก็โดนตัดมากเท่านั้น...
ผลงานของซาตานโรงงานผลิตเม็ดเงิน
ท่ามกลางความเวิ้งว้างของทุ่งนาเกลือร้าง กลางไอเค็ม มีโรงงานเก่าขนาดใหญ่ใช้ทำน้ำปลา และปลาเค็มกระป๋อง. ความโลภในทรัพย์สินได้ กลืนกินความเป็นคน, ไร้เมตตาธรรมมีความโหดร้ายผิดมนุษย์.
แววตา
ความอาทรอ่อนหวานเบ่งบานอยู่ ลมเหมันต์ฤดูช่างเริงร่า
ปวงดอกไม้ผลิบานละลานตา คือของขวัญล้ำค่าฤดูกาล
การอ่านหนังสือพาโลกซุ่มเย็น
ม หัศจรรย์อ่านให้ คุณค่าวรรณศิลป์
ห ฤทัยหรรษา ม่วนมวลอักษรฟ้อน
กรรม ดีพาเพียรฮู้ ปัญญาญาณซอด
หนัง เนื้อในมนุษย์ล้วน เลิงล้ำศาสตรศิลป์
สือ ลายคำสืบค้น บันทึกบันเทิง
เขียนคำ ลำนำภาพ : ลูกแม่
แรกเริ่มแม่ลูกเขาผูกพัน
สัญชาตญาณนั้นแต่กำเนิด
แม่ลูกโดยสายเลือดเขาก่อเกิด
คนควายล้วนเลิศมิแผกเพี้ยน
ใต้ฟ้าพญาแถน
เหลืองต้นคูนข้างทางอวดอ้างดอก
เหมือนจะบอกร้อนแล้งทุกแห่งหน
วันเดือนเวียนหมุนมา เมษายน
รอคอยฝน พฤษภา ฟ้าชุ่มเย็น
มืออาชีพ อาชีพมือ
จักสิ มาเป็นก้าว เป็นกระบวนพาผ่าน-
ฮ้อนฝน ทนทุกข์แก้ แนวข้องขุกคา