Category

บทกวี

อี ก ก้ า ว เ ดิ น

ฉันเติบโตอย่างไรในทางคิด ใช้ชีวิตอย่างไรให้สุขสันต์ วันเวลาคล้อยเคลื่อนเดือนปีวัน ขณะโลกเปลี่ยนผันนิรันดร

คำโตงโตย

“มี่หลุกเม้าเน้ซ้อน ลักล้อนจ่างแผดปิ่น มีโว่ค่ายก้อเม้าจ่างเหล่ง ก๊าตั๊กสิงฮ้ายหน่าย มีเม่เม้าจ่างหักก็ ก๊าตีกผักย้านกั่น”

ส่อแส่

ส่อแส่ เขาข่าวข้อ ไขป่องแปวเหิน ความเป็นไป ป่วยปูมเปิงบ้าน ขุนแข็ง มาปัวปิ้น ฝนยาทาใส่ พยาธิ หยังซ่างดื้อ คีงไข้ไข่บวม ตื่มแล้ว

ฉันรักเธอ

เธอกอดเขาแน่น เขา. ยังไม่ถึงเวลา เธอ. เมล็ดพันธุ์ที่ดีเพาะชำเมื่อไหร่ก็ได้เขา. การเพาะปลูกก็ต้องแล้วแต่ฤดูกาลอันเหมาะสม

ธาตุขามแก่น

กำแพงแก้วแก่นแก้ว แก่นขาม บัวกลุ่มประชุมยาม อยู่เฝ้า ถวายบาทพระธาตุทาม ทองทิพย์ ทิพยสัจทรงสัตย์เร้า สัตว์รู้ศรัทธา สถาปนาพระสถูปตั้ง เจติยยศ ครอบแก่นขามปรากฏ ประกาศด้าว คือข้อหัตถ์ประณต ประนมธาตุ ลาดหลั่นบรรลังก์ท้าว ทอดท้าวแขนถวาย

ทางอีศาน 74 : ลานข่วงกวี

นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๗๔ ปีที่ ๗ ประจำเดือนมิถุนายน ๒๕๖๑ นิตยสารรายเดือนของชาวอีสานและคนไททุกภูมิภาค ลึกซึ้งรากเหง้า เข้าใจปัจจุบัน รู้ทันอนาคต อำนาจความหิว โดย ระวิวรรน งาวิจิต (ป้าบ้าเฟส) ...
Read More

ทางอีศาน 74 : เขียนแผ่นดิน

นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๗๔ ปีที่ ๗ ประจำเดือนมิถุนายน ๒๕๖๑ นิตยสารรายเดือนของชาวอีสานและคนไททุกภูมิภาค ลึกซึ้งรากเหง้า เข้าใจปัจจุบัน รู้ทันอนาคต สนป่า โดย เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ๏ไม้สูงแซมปนสน...
Read More

มุทิตาพจน์ ถึง ทางอีศาน จาก ส. ศิวรักษ์ ในโอกาสขึ้นสู่ปีที่ 7

อีสานเป็นภูมิภาคหนึ่งของกรุงสยาม ซึ่งชนชั้นปกครองจะโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม ได้เอารัดเอาเปรียบผ้คู นในภูมิภาคนี้มาโดยตลอด อาจจะเป็นเพราะเหตุนี้ก็ได้ ที่ภูมิภาคนี้ได้ผลิตบุคคลพิเศษออกมาอย่างต่อเนื่อง ยิ่งในวงการพระศาสนาด้วยแล้ว เราได้พระดีจากภูมิภาคนี้เป็นกรณีพิเศษ โดยเฉพาะทางฝ่ายพระป่า ดังสายพระอาจารย์ชา สุภัทโท แห่งอุบลราชธานีนั้น ได้แสดงออกถึงความเป็นเลิศของพระภิกษุสงฆ์ ซึ่งแพร่ขยายไปยังนานาชาติ อย่างที่พุทธศาสนิกทั่วทั้งโลกพากันสรรเสริญ และคารวะสักการ...

บทกวี : สินค้าคน

ฉบงง ๑๖ ๐ นั่งนึกนอนนึกตรึกตรอง เฝ้าชะแง้แลมอง เห็นช่องสังคมล่มสลาย ๐ ทำไมคนเรามากราย ตะเกียกตะกาย มุ่งแต่ละโมบคว้าหาทรัพย์ ๐ ทุกวันมิเว้นเห็นขยับ เก็บเงินทองนับ ลำดับความเป็นเศรษฐี ๐ สังคมกลุ่มชนอันมี ข้าราชการที่ดี ประเภททวยชนพลเรือน...

คำโตงโตย ทางอีศาน 14

ดร.ปรีชา พิณทอง ท่านอธิบายว่า คนที่มีการศึกษาหาความรู้ใส่ตนเรียกว่าคนตื่น คนที่ไม่สามารถหาความรู้เรียกคนหลับ ถ้าอยากรู้อย่านอนหลับ อยากเห็นให้หมั่นเที่ยว การเที่ยวไปดูนั่นดูนี่เป็นทัศนศึกษา

บทกวี: อีศาน ๒๕๕๖

นามปากกาของนักอ่าน - นักเขียน ผู้อาวุโสที่สุดคนหนึ่งของเมืองไทยในขณะนี้ ท่านเคยกล่าวว่า ชอบงาน นายผี เข้ากระดูกดำ บทกวีกาพย์ยานี ๑๑ อีศาน ของ นายผี - อัศนี พลจันทร เขียนเมื่อปี ๒๔๙๕ และนี่คือบทกวีลีลา ฉบงง ๑๖ อีศาน ๒๕๕๖.

คำโตงโตย : ทางอีศาน 12

อย่าได้วาจาเพี้ยงเขาฮอขมขื่น คำปากอย่าได้ตื้นคือหม้อปากแบน อย่าได้แสนแพนหน้าวาจาเว้าอ่ง ฝูงพี่น้องพงษ์เชื้อซิบ่มี(วรรณคดี “ย่าสอนหลาน”)

คำโตงโตย ทางอีศาน 11

คำว่าแกว ได้แก่ พรรค พวก เผ่า ผันทะนัง ได้แก่ไม้ค้อหรือไม้สะคร้อ จอนฟอน ได้แก่พังพอน สัตว์สี่จำพวกคือ กากับนกเค้า หนูกับแมว หมีกับไม้สะคร้อ จอนฟอนกับงูเห่า สัตว์สี่จำพวกนี้ไม่ถูกกันอยู่ร่วมเป็นมิตรสหายกันไม่ได้ สาเหตุที่ไม่ถูกกันมีดังนี้ เมื่อพวกสัตว์เลือกเอานกเค้าเป็นนาย กาคัดค้าน นกเค้าจึงเป็นศัตรูกับเขามาจนทุกวันนี้ แมวกัดหนูและลูกหนู...
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com