เหตุการณ์เมื่อวันที่ ๑๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๖ เป็น “จิตสำนึกร่วมทางสังคม” และพัฒนาขยายตัวเป็น “สำนึกทางประวัติศาสตร์” เชื่อมต่อมาจากเหตุการณ์วันที่ ๒๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๗๕ และต่อเนื่องเป็นเหตุการณ์วันที่ ๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๙

นางในวรรณคดีเป็นคำจำกัดความของตัวละครฝ่ายหญิงที่เป็นตัวเอก นั้นก็หมายถึงเหล่านางเอกผู้ที่มีสิริโฉมงดงาม เป็นปมเรื่องเป็นตัวดำเนินเรื่องในแนวนิยายนิทานของทุกชนชาติ และในวรรณคดีทางภูมิภาค ที่ราบสูงทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือก็ยังคงปรากฏความงาม ความอ่อนโยนของนางเหล่านั้นไม่แพ้วรรณคดีของภาคอื่น

อำนาจนิ่มนวล (Soft Power) หรืออำนาจอ่อนละมุน อำนาจแห่งพระคุณ ตรงกันข้ามกับอำนาจแข็ง (Hard Power) หรืออำนาจรุนแรง ใช้กำลัง ใช้พระเดชเป็นใหญ่ อำนาจนิ่มนี้ติดตัวและฝังอยู่ในจิตสำนึกของแต่ละคนมาตามสายสะดือ ตามพงศ์พันธุ์ ตามธรรมชาติและสภาพแวดล้อมตั้งแต่แรกเกิด