บทกวี

อย่าได้วาจาเพี้ยงเขาฮอขมขื่น คำปากอย่าได้ตื้นคือหม้อปากแบน อย่าได้แสนแพนหน้าวาจาเว้าอ่ง ฝูงพี่น้องพงษ์เชื้อซิบ่มี(วรรณคดี “ย่าสอนหลาน”)

คำว่าแกว ได้แก่ พรรค พวก เผ่า ผันทะนัง ได้แก่ไม้ค้อหรือไม้สะคร้อ จอนฟอน ได้แก่พังพอน สัตว์สี่จำพวกคือ กากับนกเค้า หนูกับแมว หมีกับไม้สะคร้อ จอนฟอนกับงูเห่า สัตว์สี่จำพวกนี้ไม่ถูกกันอยู่ร่วมเป็นมิตรสหายกันไม่ได้ สาเหตุที่ไม่ถูกกันมีดังนี้ เมื่อพวกสัตว์เลือกเอานกเค้าเป็นนาย กาคัดค้าน นกเค้าจึงเป็นศัตรูกับเขามาจนทุกวันนี้ แมวกัดหนูและลูกหนู...

บทกลอนประกอบภาพลายเส้น "ยามแลง" ของ "สันติภาพ นาโค" ศิลปินมรดกอีสาน สาขาทัศนศิลป์ปี 2555

บทร้อยกรองของพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (สิริจฺนโท จันทร์) พ.ศ. ๒๓๙๙ - ๒๔๗๕ ๘. รสของหวานชอบกันบ่น้อย รสหนึ่งอ้อยรสหนึ่งนารี เป็นรสดีกินหลายฮู่อิ่ม ของบ่อิ่มรสยอดคำสอน บ่ห่อนถอนยิ่งกินยิ่งแซบ บ่คับแคบฟังได้ยิ่งหวาน

บทร้อยกรองของพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (สิริจฺนโท จันทร์) พ.ศ. ๒๓๙๙ - ๒๔๗๕ ๕. ของบ่งามมีนามหลายอย่าง สระเปล่าว่างหาน้ำบ่มี เป็นบูรีหาพระยาบ่ได้ เป็นต้นไม้ใบเหี้ยนหล่าสม เป็นงัวนมฮีดน้ำบ่ย้อย เป็นสาวน้อยปะไป่เปลือยโต

๑. ตนผู้ข้าพุทธโฆสาไหว้วันทาพุทโธองค์เลิศประเสริฐพ้นนักปราชญ์บัณฑิตจักภาษิตคำสอนต่าง ๆมีหลายอย่างต่าง ๆ คัมภีร์ด้วยวิธีภาษามคธ