อีสานบ้านเฮา

เคยมีคำสอนเป็นผญาโบราณอีสานที่เขียนไว้เตือนสติว่า “ของบ่เป็นตาจ้ำ อย่าสิจุ่มลงเหลิก (ลึก) ของบ่เป็นต๋ากิ๋น อย่ากิ๋น สิพวนท้อง (คลื่นไส้)”

ผมไม่ใช่คนหัวใหม่ไอที แต่จัดอยู่ในพวกโลโบราณมากกว่า เครื่องเล่นคนรุ่นใหม่ โทรศัพท์มือถือก็ได้แต่โทรออกและรับเข้า สมาร์ทโฟนก็เล่นไม่เป็น แต่พอดูได้

มังสังที่พระอินทร์ส่งมานั้น จะนอนขวางสายน้ำไว้ ปลาที่อาศัยเหนือน้ำจะลงมาข้างล่างหรือไหลมาตามสายน้ำก็ไม่ได้ เมื่อมนุษย์ต้องการอาหารเมื่อใดก็จะมีมีดหรือเครื่องมืออื่น ๆ มาชำแหละหรือเฉือนเอาชิ้นเนื้อของมังสังไปเป็นอาหาร เฉพาะเป็นวัน ๆ เท่านั้น

เชื่อว่าคนไทยชาวพุทธส่วนมากเคยมีประสบการณ์กับเรื่องมหัศจรรย์แปลก ๆ มาบ้างในชีวิต จะน้อยจะมากต่างกันไป วันนี้มีเรื่องลี้ลับ มาเล่าสู่กันฟัง

สังคมในยุคปัจจุบัน นับวันจะรัดตัวมากขึ้น เพราะเป็นยุคแห่งการแข่งขัน ใครมัวแต่อืดอาดยืดยาด จะไม่ทันคนอื่นเขา ดังคำกล่าวว่า “ยุคสารสนเทศ ขอบเขตแข่งขัน แต่ละวันเปลี่ยนแปลง” ก็จริงนะ ยุคนี้ใครไม่ติดตามข่า...Read More

“คำว่า artificial intelligence แปลกันเป็นไทยและติดตลาดไปแล้วว่า “ปัญญาประดิษฐ์” ซึ่งผมไม่เห็นด้วย อยากใช้คำว่า “สมองประดิษฐ์” มากกว่า

อิหล่า คำเรียกลูกสาวคนสุดท้องหรือคนเล็ก

เด็กเยาวชนมีศักยภาพที่จะเติบโตอย่างมีคุณภาพได้ ถ้าหากมีการส่งเสริมสนับสนุนอย่างเหมาะสม อะคาเดมีชีวิต (Life Academy) มีแผนงานที่จะทำโครงการพัฒนาเยาวชนคนมีภูมิ ให้มี ๓ ภูมิ คือ ภูมิธรรม ภูมิปัญญา และภูมิฐาน

“คันสิไปเมือหน้าให้เหลียวหลังคืนเบิ่ง มันมะลึดทึดเท่าเซาก่อนซุฟ่าวไป เดินทางไก๋ให้เหลียวหลังแลหน่า ฟ้าฮั่มฮ้องน้องผัดยังคาแอ๋ว”

ผู้คนใน พ.ศ. นี้เริ่มตระหนักถึงภัยร้าย - ที่เป็นภัยเงียบ - มากับอาหารที่เรารับประทานกันทุกวันนั่นแหละ - ยาฆ่าแมลงยากำจัดวัชพืช - สารเร่งเนื้อแดงเร่งการเจริญเติบโต ฯลฯ

อดิศักดิ์ ไกรษร สร้างตำนานทีมไทย ลงสนาม ๓ นาทียิง ๑ แล้วยิงคนเดียว ๖ ประตู

การทำอะไรผิดที่ผิดทาง ตามคำโบราณว่า “ผิดฝั่งผิดฝา” โดยขาดการไตร่ตรอง หรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์อาจเกิดผลเสียมากกว่าผลดี จะโดยเจตนาหรือไม่ก็ตาม คนโบราณจึงเตือนให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา คือให้ประเมินความรู้สึกของคนอื่นด้วย หรือจะพูดให้เป็นวิชาการหน่อยก็คือ “การนำเสนอที่มีทักษะ” จึงน่าจะนำมาเป็นแง่คิดในข้อเขียนฉบับนี้ เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้

อิหล่า

บักผองมันก็สั่งก๋วยเตี๋ยวเนื้อลูกชิ้นเส้นเล็กมา ๒ ชาม ไม่นานเกินรอก๋วยเตี๋ยวก็มาวางอยู่ตรงหน้า บักผองมันจัดช้อนกับตะเกียบยื่นให้พ่อเฒ่าพุฒิ“พ่อใช้ตะเกียบเป็นหือบ่?” บักผองถาม“บ่ถนัดป๋านได๋ว่ะ!” พ่อเฒ่าพุฒิว่า“ต้องลอง! เข้ามาเมืองมันต้องทันสมัย!”

คำที่ว่า ‘เป็นคนเฒ่า นั่งเล่าความหลัง’ นั้นฉันเพิ่งจะเห็นแจ้งแก่ใจเอาก็ตอนที่ได้มาลงพื้นที่เพื่อเก็บข้อมูลเพื่อลงรายละเอียด ซึ่งผู้ที่เป็นแหล่งข้อมูลหากไม่เป็นภิกษุชราก็เป็นพ่อใหญ่แม่ใหญ่ทั้งสิ้น บางทีพวกท่านเหล่านั้นอาจจะกำลังเหงาด้วยลูกหลานนิยมมุ่งไปตายดาบหน้ากับความศิวิไลซ์ของเมืองหลวง