บทความ

มรดกอารยธรรมในอีศานใต้อย่างหนึ่งคือ ปราสาทขอมโบราณ สาเหตุที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แต่ไม่ดับไปก็เพราะว่า สร้างด้วยหิน ความทนทานของหิน ทำให้รูปจำหลัก และลวดลายยังคงรูปทรงไว้ อนุชนรุ่นหลังจึงได้เห็นได้ภูมิใจ และได้ศึกษาภูมิปัญญาของบรรพชน

ธานี เมื่อ พ.ศ. 1893 จนถึง พ.ศ. 2310 ลักษณะงานมีรูปแบบ องค์ประกอบ เทคนิค และวัฒนธรรม ตามแบบจิตรกรรมไทยประเพณีภาคกลางที่ได้รับอิทธิพลจากอินเดีย จีน เขมร และอิทธิพล ของศิลปไทยยุคก่อนกรุงศรีอยุธยา ในระยะแรกใช้สีในวรรณะเอกรงค์ ต่อมาเมื่อมีการติดต่อกับต่าง ประเทศ ทำให้มีสีต่างๆ เพิ่มเข้ามา นิยมเขียนเรื่องอดีตพุทธ พุทธประวัติ ทศชาติชาดก เทพชุมนุมและ ภาพลวดลายต่างๆ ปิดทองที่ภาพสำคัญและทำลายดอกไม้ร่วงที่พื้นหลังภาพ สถานที่ตั้งจิตรกรรมส่วน ใหญ่พบที่อุโบสถ ปรางค์ วิหาร ศาลาการเปรียญ หอไตร กุฏิ ตู้พระธรรม สมุดข่อย และพระบฏ

นานแล้ว...นานจนลืมหลังว่า ผมกับครอบครัว เคยไปเที่ยวด้วยกันครั้งสุดท้ายเมื่อใด ถ้าจะ

พรมแดนแผ่นดินมิอาจเชื่อมต่อ หากทว่าแผ่นฟ้าผืนน้ำย่อมมีหัวใจ ปลดปล่อยจิตวิญญาณที่คับแคบ เปิดประตูสัมพันธ์ให้กว้างและลึกดุจดั่งมหาสมุทร

กาลอันล่วงเลยมาจนไม่สามมารถกำหนดช่วงเวลา กำหนดวัน กำหนดเดือน กำหนดปีที่เกิดเหตุการณ์ได้ และไม่สามารถที่จะกำหนดเป็นศตวรรษได้ โดยเริ่มต้นจากกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีอยู่สมัยหนึ่งพระอินทร์ (พญาแถน) ผู้เป็นเทพเจ้าแห่งสิ่งทั้งมวลบนโลกภิภพ อีกทั้งยังเป็นจอมเทพแห่งเทวโลก มนุษย์โลก และสัตว์โลกทั้งหลาย

หลังจากทำใจยอมรับความจริง ยอมรับสภาพความเป็นอยู่ที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง ภาพในอดีตที่เคยเป็นนายผู้หญิงของบ้านสั่งการทุกอย่าง ให้แม่ครัวดูแลเรื่องอาหารการกิน แม่บ้านทำความสะอาดปัดกวาด เช็ดถู คนสวนดูแลสวนในบ้าน อยากไปไหนทำอะไรมีคนรถพาไปทุกที่ วันนี้ไม่ใช่อย่างที่เคยมีเคยเป็น ฉันบอกตัวเองว่าตั้งแต่นี้ไปฉันจะทำทุกหน้าที่เต็มกําลังความสามารถ เลิกยึดติดกับอดีต อยู่กับความจริงตรงหน้า

ฉันเดินทางจากเบอร์ลินสู่บรูไน เป็นการเดินทางข้ามทวีปจากยุโรปสู่เอเชีย จากเคยอยู่ประเทศที่มีสภาพอากาศหนาวเหน็บ ปีที่ฉันเดินทางไปเยอรมนี ช่วงฤดูหนาว (ธันวาคมกุมภาพันธ์) อุณหภูมิติดลบ - ๒๐ องศาเซลเซียส หิมะตกหนักในช่วงฤดูหนาว

ขณะชีวิตกําลังดำเนินไปด้วยดี หน้าที่การงานฉันเจริญก้าวหน้าตามลำดับ ลูกชายทั้งสองกําลังสนุกกับการเรียน วันหนึ่งสามีได้รับคำสั่งให้เดินทางไปรับตำแหน่งที่กรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี

ชีวิตกําลังดําเนินไปอย่างสวยงาม ดอกไม้บานเต็มสวนหน้าบ้าน ต้นดอกพุดหลังบ้านชูช่อบานไสวเต็มต้น ส่งกลิ่นหอมมาแต่ไกล ฉันนั่งมองดอกไม้ ต้นไม้ อย่างมีความสุข

ฉันออกเดินทางไปกับคุณยายตั้งแต่เช้ากว่าจะถึงวัดก็บ่าย ทันทีที่ถึงวัด ความรู้สึกเมื่อวัยเด็กผุดขึ้นในห้วงความคิด รู้สึกคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้ มองดูบริเวณรอบ ๆ วัด ต้นไม้ใหญ่ร่มรื่น ได้ยินเสียงใบไม้ไหวราวกล่าวคําต้อนรับอาคันตุกะผู้มาเยือน ฉันรับรู้ถึงกระแสแห่งความชุ่มฉ่ำเย็นที่เกิดขึ้นในใจ

ฉันกลับมาทบทวนตัวเองอีกครั้ง ยังมีหนทางอื่นอีกไหมที่จะทําฝันให้เป็นจริง นึกถึงอาชีพนักการทูตที่ต้องเดินทางไปทํางานต่างประเทศ น่าจะเป็นอีกหนทางหนึ่งที่จะทําฝันให้เป็นจริง