กลอนบทละคร (๑๕-๑๖)
บทพากย์ นางลอย ยุคอยุธยา เทียบกับพระราชนิพนธ์ ร.2 ขนบการประพันธ์ของไทยโบราณ ผู้ประพันธ์จะถ่อมตน บางเรื่องไม่แถลงนามผู้ประพันธ์ หลายเรื่องที่ลงท้ายเชิญให้ผู้ที่มีความสามารถสูงกว่าช่วยแก้ไขปรับปรุงให้ด้วย
กลอนบทละคร (๕ – ๖)
กลอนบรรยายพระราชวังกรุงกุเรปัน ในบทละครอิเหนาครั้งกรุงเก่าข้างต้นนี้ ภาพที่บรรยายแท้จริงแล้วก็คือพระราชวังสมัยกรุงศรีอยุธยานั่นเอง เนื้อความตอนนี้จึงมีความหมายสำคัญทางประวัติศาสตร์ด้วยครับ การอ่านวรรณคดีนั้น เราจะได้ทั้งความไพเราะชื่นใจของภาษา และความรู้ทางประวัติศาสตร์ สังคมวิทยาด้วย
เพลง ถนนสายทระนง
เรื่องราวหลายหลากใครอยากฟัง สายน้ำตารินหลั่งใครอยากรู้ ชีวิตล้วนถูกโปรยตีทุกวันผู้ มายิ้มสู้เดินหน้าฝ่าผองภัย สร้างสายรักใยห่วงพ่วงคิดถึง กระชับความซาบซึ้งคนไกลใกล้ เฝ้าประคองคล้องแขนแนบแน่นไป สานศรัทธายิ่งใหญ่ให้ชีวิต...
ถวายบังคม มหาคีตศิลปิน
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ข้าพระพุทธเจ้า สมาชิกผู้อ่าน เครือข่ายเพื่อนมิตร และคณะผู้จัดทำนิตยสาร “ทางอีศาน” นายทองแถม นาถจำนง ผู้ประพันธ์
สงกรานต์ดอกคูณบานรับบ้านไท
ดอกคูณแย้มระย้าบานอีสานถิ่น เหลืองโพลนทั่วธาณินทร์เวิ้งฟ้าใส บ้างโรยร่วงรอรับคนจากไท จากเหนือใต้กลับบ้านสงกรานต์นี้ แถนเอยช่วยคุ้มครองพี่น้องเฮา ได้กลับเนาแนบบ้านอย่างสุขี เก็บสีแดงอย่าฉีดสาดลาดปฐพี ฉลองปีใหม่ไทยชุ่มฉ่ำเทอญ
ลายแคนเสียงรถไฟ – พ่อสมบัติ สิมหล้า
ลายแคน ประดิษฐ์โดย พ่อสมบัติ สิมหล้า ที่เลียนมาจากเสียงรถไฟ แสดงในงานเสวนากึ่งสาธิตทางดนตรี “ลายดนตรีแคนในวัฒนธรรมหมอลำ” ในนิทรรศการ “แคนล่องคะนองลำ” ณ หอศิลป์บ้านจิม ทอมป์สัน 28 มีนาคม พ.ศ. 2558
A song about a friend
ได้รับคำเชิญจากคุณ Marlena Zim ผู้อำนวยการของ Polish Vladimir Vysotsky's Museum เมือง Koszalin (city in north-western Poland, near the Baltic sea) ให้แปลบทเพลงบทกวีของ Vladimir Vysotsky's เป็นภาษาไทย ไปจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์ และลงตีพิมพ์ในหนังสือซึ่งจะจัดพิมพ์ที่สหรัฐอเมริกาในปีนี้
งอกงามในแดนทรราษฏร์
๐ วันนั้นผืนดินชุ่มด้วยเลือด แต่กายแค่เหือดสายโลหิต จิตวิญญานยังเปี่ยมด้วยชีวิต ส่งผ่านความคิดอันคับแค้น ๐ วันนี้ท้องฟ้าหลั่งเม็ดฝน ดุจน้ำตาผู้คนนับหมื่นแสน ปลุกระดมยุติธรรมอันขาดแคลน งอกงามในแดนทรราษ...Read More
ประกวดร้อยกรองออนไลน์สมาคมนักกลอนฯ ครั้งที่ 7
ความยาวต่อชิ้นงาน “6-10 บท” และเป็นงานของผู้เขียนคนเดียว ระยะเวลาดำเนินการ เดือนกันยายน 2557 เป็นต้นไป และเสร็จสิ้นโครงการเดือนธันวาคม 2557 ประกาศผลรอบสุดท้าย ภายในวันที่ 10 ธันวาคม 2557 มอบรางวัลใน “วันนักกลอน” 10 ธันวาคม 2557
มนุษยธรรมอยู่หนใด?
ฉันอยากจะเขียนบทกวีเรื่องราวของความรัก ระบายถ้อยคำเป็นสายรุ้ง และผีเสื้อแสนสวย สัมผัสกลิ่นหอมอันอ่อนโยนของกลีบกุหลาบ ที่กำลังร่ายรำอยู่ท่ามกลางสายลมแผ่วไหวระริก ด้วยท่วงทำนองแห่งปีติยินดี เหมือนวิหคแห่งฟากฟ้าถลาบิน
ใคร?
ใคร?คือมือเหนี่ยวไกสังหาร มึงผีห่าซาตานจากขุมไหน เกาะเป้าหมายลงมือจัญไร สำเริงสำราญใจในรางวัล ใคร?คือผู้รับคำสั่งปฏิบัติ ก้นนรกชัดชัดกระเสือกกระสัน ชาติเชื้อเดรัจฉานสามัญ สุดหยามหยันศักดิ์ศรีมนุษย์มนา ใคร?คือจอมวางแผนเกมกล มุ่งหวังผลเลวระยำต่ำช้า
สาวอีสานกลับบ้านเกิด
เคี่ยวกรำทำงานมานานนัก มีชีวิตดุจเครื่องจักรยุคสมัย เป็นฟันเฟืองน้อยน้อยค่อยเคลื่อนไป สู่ฟันเฟืองอันยิ่งใหญ่ทรงพลัง สร้างเสริมโลกส่วนขาดหายให้งามค่า ปลดปวดปร่าด้วยแรงกายใจมุ่งหวัง ผลักล้อโลกก้าวหน้ารุดสุดกำลัง เฟืองหัวใจเกือบผุพังหลายคำรบ
ไหว้ครูดนตรี
๐ ศรีศรีวันนี้เป็นวันดี ขอให้เจริญศรีสุขสวัสดิ์ นมัสการพระชินสีห์ ยอกรอัญชุลีขึ้นเหนือเกล้า ประณตนิ้วดุษฎี ข้าขอไหว้พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้าพระสังฆเจ้า จงมาปกเกศี ทุกค่ำเช้าเพรางาย ฯ
ทางเดิน ขุนเขา และน้ำใจ
ขอบคุณพี่น้องปล้องปลาย ทั้งมิตรสหายรายทางผ่าน ให้หมากไม้ข้าวน้ำรับประทาน ที่พักนอนสำราญทุกย่านไป ขอบคุณในข้อมูลพูนความรูั จากทุกผู้มากประสบการณ์ช่วยขานไข ทั้งคำพรความฝากกำลังใจ จึงลำบากยากไร้ไม่กังวล
๖๕ ปี โรงเรียนบ้านไผ่
๖๕ ปี โรงเรียนบ้านไผ่ ๐ ‘บ้านเกิ้ง’เมืองชลบทเบื้อง บูราณ ห้วยจิกลำละหาน ชุ่มชื้น ดงป่าไผ่ริมธาร เขียวชอุ่ม ชนหมู่อยู่ครึกครื้น ร่วมสร้างสุขเจริญ ๐ รถไฟมาพัฒน์พลุ่ง ค้าขาย เมืองเติบโตกำจาย ใหญ่กว้าง เศรษฐกิจขยาย เร็วรวด ‘บ้านไผ่’ชื่อใหม่สร้าง สุขพร้อมเกษมศานติ์ ๐
