ชลธิรา สัตยาวัฒนา

นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๑๓๙ ปีที่ ๑๒ ประจำเดือนพฤศจิกายน ๒๕๖๖ - ภาพปก : "อู๊ด อัมพวา" เรื่องเด่นในฉบับ - ๐ "มายาคติ ไตลื้อ เชียงรุ้ง สิบสองพันนา" | ชลธิรา สัตยาวัฒนา ๐ ฉาน อัสสัม มาจากสยามจริงหรือ? หรือว่าคนละเรื่องเดียวกัน | พลเอง ดร.จารุภัทร เรืองสุวรรณ ๐ ประวัติศาสตร์ร้อยเอ็ด : การหวนคืนของผู้สืบทอด | ปริญ รสจันทร์ ๐ "ความเชื่อ" กับการจัดการวัฒนธรรมชาวอีศาน | สถิตย์ ภาคมฤค ๐ มหาสารคาม DNA ~ ๑๔ จุดเช็คอินสู่เมืองแห่งการเรียนรู้โลก | สุมาลี สุวรรณกร ๐ "อีสาน" หนึ่งแรงบันดาลใจเรื่องสั้นเรื่องแรกของสุวัฒน์ วรดิลก | สมปอง ดวงไสว

นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๑๓๔ ประจำเดือนมิถุนายน ๒๕๖๖ - เรื่องเด่น โศกนาฏกรรม "นางโอ้เปียมกับสามลอ" ㆍ ชลธิรา สัตยาวัฒนา - เมืองร้อยเอ็ด ของขวัญจากกาลเวลา ㆍ ปริญ รสจันทร์ - เมืองลำพูนยุคสร้างบ้านแปลงเมือง · เพ็ญสภา สุคตะ - เสน่ห์ภาคสนามกับภาษาในการตั้งชื่อถิ่นฐาน · สถิตย์ ภาคมฤค - จากแม่น้ำโขงสู่สุโขทัย พิษณุโลก และนครไทย ㆍ ดุษฎี ปัญญา - พระธาตุศรีสองรัก สร้อยสัมพันธ์ไทย - ลาว ㆍ สัจภูมิ ละออ - ภาพปก : กุศล คงสวัสดิ์

เมื่อศาสตราจารย์พิเศษชลธิรา สัตยาวัฒนา (อาจารย์ชล) เชื้อชวนผมให้เขียนถึงคำว่า ‘เต้า’ ใน ‘เต้า’ ตาม ไต ‘เต้า’ ทางไท อันเป็นบรรพสองของ “มหากาพย์ชนชาติไท” ทางหนึ่งจึงนับเป็นเกียรติยิ่งอีกครั้ง จากคราวก่อนที่ได้รับความเมตตาให้โอกาสเขียนถึงคำว่า ‘ด้ำ’ ผีบรรพชนผู้เฝ้าปกปักรักษาสายโคตรตระกูล ในมหากาพย์ฯ บรรพแรก: ‘ด้ำ’ แถน กำเนิดรัฐไท (ชลธิรา พ.ศ.๒๕๖๑)

ในงานเขียนเรื่อง ‘สาวรกรากต้นตอ คนไท ชุมชนไท-ลาว และความเป็นไท/ไต/ไทย/สยาม’ อันเป็นบรรพแรกของ “มหากาพย์ชนชาติไท” ศาสตราจารย์พิเศษชลธิรา สัตยาวัฒนา (อาจารย์ชล) ได้สืบสาวความหมายของ ‘ด้ำ’ ที่เชื่อมโยงถึงความเชื่อเก่าแก่หลากหลายนัยยะ เน้นย้ำถึงความสำคัญของคำว่า ‘ด้ำ’ อย่างเป็นพิเศษชนิด ‘ยวดยิ่ง’ ว่าคือ คำต้นเค้าต้นแบบอันเก่าแก่ดึกดำบรรพ์ที่มีอิทธิพลอย่างลึกล้ำต่อการ ‘แรก’ สร้างชุมชนสร้างเมืองของพวกไท-กะได โดยเฉพาะสายไท-ลาว-สยาม

ก้าวสู่ปีที่ ๑๑ นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๑๒๓ ประจำเดือนกรกฎาคม ๒๕๖๕ ภาพปก : ไสว แกล้วกล้า เรื่องเด่นในฉบับ ๐ ปรัมปราคติ ‘จามเทวี’ : ที่เป็นยิ่งกว่า ‘ตำนานประวัติศาสตร์’ โดย ชลธิรา สัตยาวัฒนา ๐ โย้ยในอีศาน โดย สถิตย์ ภาคมฤค ๐ วัดพระพุทธบาทภูควายเงิน ธรรมสถานแห่ง “เชียงคาน” โดย สัจภูมิ ละออ ฯลฯ

ดิฉันอ่าน “ทาง” ผลงานรวมบทกวีของคุณปรีดา ข้าวบ่อ อย่างรวดเร็ว ได้ข้อสรุปในใจชัดเจน จะขอเริ่มต้นพูดคุยแลกเปลี่ยนเลยนะคะ ถ้าจะจับ ‘ทางกวี’ ของคุณปรีดาในแง่ของความเป็น “อรรถกวี”