ฮีต ๑๒ – ประเพณี ๑๒ เดือนของคนอีสาน ประกอบด้วย / คอง ๑๔ - หลักการครองตน ครองบ้าน ครองเรือน ให้อยู่ในครรลองคลองธรรม ๑๔ ประการ

สายลมเหนือพัดมาบอกข่าวการเปลี่ยนผ่านฤดูกาล อากาศเย็นลง-เย็นลง และแล้วลมตะวันตกสาดเข้ามาปะทะ ฝนฟ้าพลันคึกคะนอง ลมปั่นป่วนกระโชกแรง กระทั่งทุกอย่างสงบ แสงทองอร่ามหล้าลิ่วเมฆขาวบางกระจายบนฟ้าคราม อุณหภูมิลดลงวูบวาบ สัมผัสแห่ง เนื้อหนังสรุปรู้ว่า ...ฤดูหนาวมาถึงแล้ว

FacebookTwitterLineจิม ทอมป์สัน ฟาร์มทัวร์ 2561 จิ...Read More

ในวินาทีเดียวกัน ในนาทีเดียวกัน คนไทยกำลังเสพสื่อต่าง ๆ นานา แตกต่างกันมากมาย อย่างที่เรียกได้ว่า “คนละทีป” ถ้าจดจ้องจอโทรทัศน์ บ้านที่มิได้ติดเคเบิ้ลทีวีหรือไม่ติดจานดาวเทียม ก็อาจจะกำลังจดจ้องโทรทัศน์สาธารณะห้าหกช่อง บ้านที่ติดเคเบิ้ลทีวีหรือจานดาวเทียม ก็เลือกจดจ้องได้เกินกว่าห้าสิบช่อง บางช่องก็มีแต่ “ผี” ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง บางช่องก็ “ตี” กัน “เตะ” กัน ฯลฯ (ช่องกีฬา) ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง บางช่องก็เป็น “จีน” ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง บางช่องก็เป็น “แขก” เป็น “ฝรั่ง” ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง

พี่น้องเฮาเมื่อเห็นดอกคูนเหลืองเอ้อเฮ้อเห็นดอกจานแดงจ่ายหว่าย ได้ยินเสียงพิณแคนแล้วจิตใจคึดฮอดบ้านขึ้นมาทันที โดยเฉพาะคนพลัดพรากบ้านไปไกล อยู่ในป่าคอนกรีต ตามบ้านเช่า ทั้งยังต้องทนทำงานกับผู้ที่ไม่เคยนับญาติร่วมชาติไทย

ฮีต ๑๒ คอง ๑๔ ขนบธรรมเนียมและธรรมนูญชีวิตแต่โบราณ รวมทั้งแบบวิถีการบริหารจัดการตนเองที่ถูกกดทับ ระงับ ตั้งแต่ครั้งรวมศูนย์อำนาจจากทุกภาคเข้าไปอยู่เมืองหลวง เพื่อขีดเส้นแดนประกาศราชอาณาจักรขึ้นนั้น ถึงวันนี้โลกเปลี่ยนบ้านเมืองขยายตัวซับซ้อน ผู้คนพลเมืองมากล้นสังคมมีปัญหาหมักหมมมากมาย ชาวไทยจึงต้องสร้างองค์ความรู้ของตนขึ้นใหม่

ทางอีศาน ๑๒: ดังนั้น มณฑลลาวกลาง เรียกใหม่ว่ามณฑลนครราชสีมา มณฑลลาวพวน เรียกใหม่ว่ามณฑลฝ่ายเหนือ ต่อมาปี พ.ศ. ๒๔๔๓ เรียกว่ามณฑลอุดร ส่วนมณฑลลาวกาวในปี พ.ศ. ๒๔๔๒ นั้น เรียกใหม่ว่ามณฑลตะวันออกเฉียงเหนือ ต่อมาในปีพ.ศ. ๒๔๔๓ เรียกว่ามณฑลอิสาน คำว่า “อิสาน” หรือ “อีสาน” และคำว่า “ตะวันออกเฉียงเหนือ” ถูกนำมาใช้ตั้งแต่บัดนั้น

คนเราจะมี ธาตุลักษณะ ติดตัวมาตั้งแต่เกิด บางคนหงิม ๆ บางคนซุกซน บางคนห้าว ธาตุลักษณะเหล่านี้จะเด่นมากขึ้นหรือซ่อนรอยแสดงออกน้อยลง อยู่ที่สภาพแวดล้อมและสังคมรอบตัว แต่ธาตุลักษณะนั้น ๆ ดำรงอยู่ตลอดชีวิต

ทุกสังคมทุกประเทศบนโลกใบนี้ หลากหลายแนวคิดชีวิตมีร้อยแปดวิถีปฏิบัติ และการรับเชื่อ ไม่มีชีวิตที่ดีพร้อม และไม่มีสังคมที่สัมบูรณ์ ถ้าพวกเราพึ่งลำแข้งตน สร้างเศรษฐกิจเพื่อชีวิตและครอบครัว ถ้าพวกเราเสริมสร้างความสุขให้ตน ให้ผู้คนรอบข้าง ให้วงงานสัมมาอาชีวะ และเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ที่สำคัญคือ

อยากจะเขียนถึงบก.ตั้งแต่รู้ว่า มาโนช พรหมสิงห์ อำลาผู้อ่านใน “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๘ เนื่องจากผมเป็นญาติทางสายน้ำหมึกกับนักเขียนผู้นี้มายาวนาน ก็เข้าใจถึงภารกิจอันยิ่งใหญ่ของคนเป็นพ่อ นั่นคือการเลี้ยงลูกสาวทั้งสองคน และแรงปรารถนาอันคุโชนสำหรับวรรณกรรมเรื่องใหม่ ซึ่งคงจะต้องติดตามกันต่อไป หลาย ๆ คอลัมน์ที่ผูกพันและไม่อาจผ่านเลยอาทิ บทบรรณาธิการ, ส่องเมือง (ดร.เสรี พงศ์พิศ), เสียงเมือง (มหา สุรารินทร์), เรื่องเล่าชุดพ่อเฒ่ากับลูกเขย และที่เกี่ยวข้องกับศิลปะทั้งหมด

FacebookTwitterLineแจ้งข่าว ดนตรีอีศานคลาสสิกคณะ &...Read More

การเดินทางศึกษาและสำรวจในครั้งนี้ เป็นแค่เพียงความสนใจส่วนตัวของผมและเพื่อน ๆ ผู้ที่มีจิตใจห่วงใยในวิถี ชีวิตของชาวบ้านที่อยู่ติดลำน้ำเสียวสายนี้

การเมืองทั่วโลกปัจจุบันเป็นเรื่องของการต่อสู้แบบหมากัดกันระหว่างกลุ่มผลประโยชน์ต่าง ๆ ที่ต้องการส่วนแบ่งก้อนโตที่สุดจากหีบสมบัติของภาครัฐ ภาวะปัจจุบันที่เรียกกันว่าการเมืองนั้น จริง ๆ แล้วไม่ใช่การเมือง แต่เป็น "สัมฤทธิ์ผลของกลุ่มผลประโยชน์” ถ้ามวลชนไม่รู้เท่าทันเล่ห์เหลี่ยมการชูธงนำที่เป็นพิษ เช่น

ผลงานทางวิทยาศาสตร์ ก่อนจะถึงขั้นนำไปใช้ได้ ยังต้องผ่านการทดลองขั้นกลางเสียก่อน ผ่านการทดลองตรวจสอบแล้วตรวจสอบอีก จึงจะนำไปใช้ได้ในการผลิต เพื่อที่จะทำให้มีความน่าเชื่อถือและประหยัดที่สุด การเผยแพร่เทคนิค วิทยาการใด ๆ ก็ตาม ควรทดลองปฏิบัติในเฉพาะที่เสียก่อน เมื่อได้ผลดีแล้วจึงค่อยเผยแพร่ให้กว้าง