นิตยสารทางอีศาน ฉบับปัจจุบัน

Sticky Post

ทางอีศาน ฉบับที่ 150

‘ลึกซึ้งรากเหง้า เข้าใจปัจจุบัน รู้ทันอนาคต’ นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๑๕๐ ปีที่ ๑๓ ประจำเดือนตุลาคม ๒๕๖๗ ภาพประดับปกโดย ไพบูลย์ ธรรมเรืองฤทธิ์หลากหลายด้วยข้อเขียนคุณภาพ มากด้วยวรรณศิลป์ อาทิ๐ ภูพระบาท มรดกโลกแห่งใหม่ของไทย บนผืนแผ่นดินอีสาน | พิพัฒน์ กระแจะจันทร์๐ “ภูพระบาท” (มรดกโลกแห่งที่ ๒ ของอุุดรธานี) ในทัศนะนักประวัติศาสตร์ลาว | กำพล จำปาพันธ์๐ การรับรู้และบทบาทของกลุ่มชาติพันธุ์ในแอ่งสกลนคร | สถิตย์ ภาคมฤค๐ ตำนานน้ำเต้าปุงกับพันธุกรรมผสมของชาวเอเชียตะวันออก | มาณู ดีอุดม ๐ มาชุมชนโบราณ ...
Read More

เรื่องเด่น

{"page-item-id":"box1_2","title-type":"left","title":"\u0e40\u0e23\u0e37\u0e48\u0e2d\u0e07\u0e40\u0e14\u0e48\u0e19","title-background":"","title-link":"","category":"","tag":"%e0%b8%97%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%ad%e0%b8%b5%e0%b8%a8%e0%b8%b2%e0%b8%99143","num-fetch":"4","blog-style":"blog-widget-large","with-feature":"enable","with-tag":"disable","blog-size":"3","blog-layout":"carousel","num-excerpt":"0","thumbnail-size":"post-widget-left-featured","feature-thumbnail-size":"medium","orderby":"date","order":"desc","offset":"","pagination":"disable","enable-sticky":"enable","margin-bottom":"0","carousel":true,"carousel-class":" newsstand-blog-ajax "}

ข่าวเด่น / บทความล่าสุด

แหล่งศึกษาและท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ (โฮจิมินห์)
แหล่งศึกษาและท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ (โฮจิมินห์)

ธันวาคม 16, 2024

ทะเลบัวแดง จ.อุดรธานี
ทะเลบัวแดง จ.อุดรธานี

ธันวาคม 16, 2024

ประชาสัมพันธ์
ประชาสัมพันธ์

ธันวาคม 16, 2024

“จิตร ภูมิศักดิ์ : กวีนักคิด-นักรบของประชาชน ไม่มีวันตาย”
“จิตร ภูมิศักดิ์ : กวีนักคิด-นักรบของประชาชน ไม่มีวันตาย”

พฤศจิกายน 6, 2024

ฝน | ฟ้า | หนาว
ฝน | ฟ้า | หนาว

พฤศจิกายน 6, 2024

previous arrow
next arrow

จากใจทางอีศาน

เปิดตัวหนังสือ “มหากาพย์ชนชาติไทฯ”

ศาสตราจารย์พิเศษ ดร.ชลธิรา สัตยาวัฒนา ~ นักวิชาการของประชาชนกับผลงานล่าสุดที่ตกผลึกทางความคิด ลุ่มลึก เธอจัดเจนอักษรศาสตร์หลากภาษา; มีประสบการณ์สนามที่แลกด้วยชีวิต ขึ้นเขาลงห้วยมาแล้วทั้งในแดนไทย ลัวะ ละว้า มอญ ลาว เวียดนาม; จากใต้คง เมืองหมอกขาวมาวโหลง เมืองนุนสุนคำ เมืองว้าอาหว่าซาน เมืองปะหล่องปู้หลางซาน เมืองนางพญาไท่ที่หูหนาน และเมืองพระยาแถนหลวงที่ยูนนาน

ศิลปวัฒนธรรม และประวัติศาสตร์

“วัดถ้ำจันทรคราส” อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี

30 กรกฎาคม 2567 เริ่มต้นเดินทางเรียนรู้ ร่วมสำรวจ ใบเสมาองค์ประกอบสำคัญของ ...
Read More

เกร็ดทริปท่องเที่ยวเวียดนาม

0 ขณะนี้ที่สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม โดยเฉพาะเมืองเดียนเบียนฟู (หรือเมืองนาน้อยอ้อยหนู, แถน, แถง) กำลังขะมักเขม้นเตรียมเฉลิมฉลองชัยชนะครบรอบ 70 ปี“ยุทธการเดียนเบียนฟู” ในเดือนพฤษภาคมนี้

คณะท่องเที่ยวเรียนรู้ประวัติศาสตร์เวียดนามได้สร้างสะพานวัฒนธรรมเชื่อมมิตรภาพระหว่างประชาชน

คณะท่องเที่ยวเรียนรู้ประวัติศาสตร์เวียดนามได้สร้างสะพานวัฒนธรรมเชื่อมมิตรภาพระหว่างประชาชนโดยการมอบของขวัญและหนังสือระหว่างผู้เหย้าผู้เยือน

มนต์เพลงอีศาน

เพลงรำโทน มาจนถึงเพลงรำวง

กลองโทนของภาคอีสานที่ใช้กันประจำมีอยู่ ๒ แบบ ตัวกลองทำด้วยไม้เนื้อแข็ง หนังหน้ากลองจะใช้หนังวัว โทนชนิดนี้เวลาตีจะมีเสียงดังแน่นและเป็น ที่นิยมใช้ เพราะใช้ได้ทนนานคุ้มค่า

“ลูกทุ่งอีสาน” เพลงไทยหรือเพลงลาว

แวะผ่านไปดูช่องยูทูป “ครูสลา คุณวุฒิ OFFICIAL” ที่มีคนติดตามมากกว่า 2 แสน ได้เห็นคอนเทนต์ใหม่ ๆ คือ “ไทบ้าน The Cover” โดยนำนักร้องประกวดที่ไม่ได้แชมป์ทางหน้าจอทีวีมาร้องเพลงดัง ตามเทรนด์คัฟเวอร์เพลง

งานนักร้อง เพลงรางวัลแผ่นเสียงทองคำพระราชทาน

ในฐานะที่ผู้เขียนตอนนั้น นอกจากจะเป็นนักแต่งเพลงแล้วยังเป็นนักข่าวบันเทิงสัมผัสชีวิตของดารา นักร้อง ศิลปินคนดังพอสมควร จึงแวบไอเดียจะแต่งเพลงเพื่อเป็นตัวแทนให้ศิลปินที่ต้องทำหน้าที่เป็นคนของประชาชน ให้ความสุขความบันเทิงแก่แฟน ๆ อาจมีบ้างที่แฟนเพลงบางคนเข้ามาชื่นชมคลุกคลีมีจุดประสงค์แตกต่างกันไป ศิลปินนักร้องต้องขายเสียงหาเลี้ยงชีพได้รับการชื่นชมอุดหนุนจากบรรดาแฟน ๆ บางครั้งในสายตาของคนภายนอกอาจมองในแง่ไม่ดี

“นพดล ดวงพร” หัวหน้าวงดนตรี เพชรพิณทอง ครูใหญ่คำเม้า แห่งบ้านหนองหมาว้อ

๔ ผู้สร้าง ทางดนตรี แบบมีศิลป์ ทั้งเสียงพิณ เสียงแคน แสนสุขสันต์ วงดนตรี เพชรพิณทอง คลองในพลัน สร้างศิลปิน ลือลั่น ทั่วแดนไทย ครูนพดล ดวงพร กระฉ่อนชื่อ เป็นผู้ถือ วัฒนธรรม นำสมัย วงดนตรี พูดอีสาน กังวานไกล ๔ เสาหลัก นี้ไซร้ ให้จดจำ

หมอลำ และวาดลำ

หมอลำ หมายถึงผู้มีความเชี่ยวชาญในการลำ จนสามารถใช้ศิลปะการลำเป็นอาชีพสำหรับทำมาหากินเลี้ยงตนเองได้ วาดลำ หมายถึงลำนำหรือทำนองลำ ซึ่งเกิดจากฉันทลักษณ์และเสียงสูงต่ำ สั้นยาว ของถ้อยคำที่ประกอบขึ้นเป็นบทกลอนที่เรียกว่า กลอนลำ

พิณ แคน ซอ โปงลาง โหวด

พิณ แคน ซอ โปงลาง และโหวด เป็นดนตรีพื้นเมืองอีสานที่ใช้บรรเลงประกอบกับการละเล่นต่าง ๆ มีบทบาทเป็นที่นิยมของคนทั่วไปโดยเฉพาะ “แคน” ถูกยกให้เป็น “ราชาแห่งดนตรีพื้นเมืองอีสาน” “พิณ” เป็น “ราชินีแห่งดนตรีพื้นเมืองอีสาน”

อีสานบ้านเฮา

# พบปะหารือการปลูกมันสำปะหลัง ให้ได้ไร่ละ 40 ตัน #

# พบปะหารือการปลูกมันสำปะหลังให้ได้ไร่ละ 40 ตัน # ณ โรงเรียนบ้านโคกเขาพัฒนา อ.ปะคำ จ.บุรีรัมย์ วันพุธที่ 21 กุมภาพันธ์ 2567 ทบทวน – ความพร้อมที่...
Read More

ฟ้าผ่าคนขวง

ชีวิตของผู้คนที่อาศัยอยู่ “ทางอีศาน” ส่วนใหญ่มีอาชีพทํานา ทําสวน ทําไร่ ทุกเช้าต้องรีบออกไปทํางาน หนักเอาเบาสู้ตามประสาคนพื้นถิ่นที่ไม่ได้เรียนต่อชั้นสูง ถึงเวลากินข้าวก็มีลูกหลานนําสํารับกับข้าวไปส่ง แล้วร่วมวงกินกันแบบพอเพียง มีข้าวเหนียวเป็นพื้น ปลาแดกบอง ป่น แจ่ว กินกับผักพื้นบ้านตามท้องไร่ท้องนา ก็นับว่าเลิศรสวิเศษแล้ว

คำเต็มของ ต ม.

“เอี้ยด!” รถบัสลากล้อไป แตงโมที่อยู่ชั้นวางของท้ายรถกลิ้งไปตามตะแกรงจากท้ายรถถึงหน้ารถ ร่วงหล่นลงพื้น กระทบกับใบหน้าของพันตํารวจโทคําแพงที่กําลังหลับสนิทอย่างจัง!

อาหารดีรับปีใหม่

ครอบครัวพ่อเฒ่าผุยกับแม่เฒ่าเคน เป็นครอบครัวใหญ่ มีลูกมีหลานหลายคน การหาอาหารมาปรุงกินกันแต่ละวัน เป็นเรื่องสําคัญที่ทุกคนจะต้องช่วยกันหาตามวิถีชีวิตของผู้คน “ทางอีศาน” บางวันก็ไปหาหน่อไม้ หาเห็ด หาปูหาปลา มาทำกินกัน ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรนัก เพราะทรัพยากรในพื้นถิ่นอีสาน พอมีแหล่งหาได้ไม่ยาก

อีสานแซบ

‘ลาบปู’ กินสะเดาบานคู่กับลาบปูยามค่ำ

วิธีการปรุงลาบปูคือง่ายมาก โดยเริ่มจากใส่เกลือลงในอ๋อปูสักหนึ่งช้อนชา แล้วบีบมะกอกสุกตามลงไปสักลูก มะกอกสุกให้รสเปรี้ยวนวลเข้ากันได้ดีกับเมนูปูนาหน้าหนาว เครื่องชูรสมีแค่นี้ หากยังขาดเปรี้ยวและเค็มก็ให้เติมเกลือและมะกอกเพิ่ม หลังจากนั้นให้ใส่พริกป่นตามไป และใส่ข้าวคั่วพร้อมต้นหอมผักชีเป็นอันดับสุดท้าย

ความทรงจำครั้งยังเยาว์

การนำเอาใบย่านางมาปรุงเป็นอาหาร จึงนับเป็นภูมิปัญญาชาวบ้านแต่ดั้งเดิมที่คิดค้นได้อย่างชาญฉลาด อีกทั้งในเห็ดฟางให้วิตามินซีสูงต่อร่างกาย เป็นอาหารที่ให้คุณค่าทางโภชนาการสูง ดังนั้นในแกงเห็ดฟางใบย่านางหนึ่งจานนั้นจะประกอบไปด้วยผักพื้นบ้านอันมีประโยชน์ต่อร่างกายนานัปการ และจัดได้ว่าเป็นอาหารเมนูสุขภาพอีกจานหนึ่ง

วรรณกรรม

นวนิยาย : กาบแก้วบัวบาน (๕)

ข้าไม่มีเวลาได้ท่องเที่ยว ชายชุดขาวพูดด้วยสีหน้าขึงขังจริงจัง “บรรพบุรุษข้าเคยไปทวารวดี และศรีอโยธยา ปู่ข้าท่องลุ่มน้ำบางกอกมาแล้ว พ่อข้าบอกว่า เคยท่องเมืองล้านนา เมืองล้านช้าง แต่พ่อข้าห้ามนักห้ามหนา อย่าท่องเมืองรัตนโกสินทร์” หยุดหายใจ มองจ้องเข้าไปในดวงตาของเหมราชแล้วพูดเสียงหนัก ถ้ากรุงเทพฯ ที่เจ้าพูดถึงเป็นเมืองรัตนโกสินทร์ พ่อข้าห้ามไปเด็ดขาด

นวนิยาย: กาบแก้วบัวบาน (๔)

หลังจากเหมราชพลัดหลงมาอยู่ศรีโคตรบูรณ์ ได้เป็นสหายกับเจ้าเชียงรุ้งลูกชายเจ้าเมือง ตกลงรับรักกับเจ้าฟ้าคำหยาด เจอแต่เรื่องราวอันลึกลับงงงวย เหมราชเริ่มเป็นห่วงเรื่องทางบ้าน ธุรกิจ ญาติพี่น้อง เริ่มหาตู้โทรศัพท์เพื่อติดต่อกลับทางบ้าน แต่ไม่พบเจอแต่สิ่งไม่คาดคิดมากมาย พร้อมความในใจของสหายคนใหม่ เจ้าเชียงรุ้ง เหมราชจะรับมืออย่างไรดี

นวนิยาย : กาบแก้วบัวบาน (๓)

สักครู่ฝูงนกยักษ์ก็บินกลับมามืดฟ้ามัวดินเสียงปีกกระพือดังอื้ออึงทั่วท้องฟ้า พวกมันบินใกล้เข้ามาจนเหมราชเห็นถนัดตา แต่ละตัวใหญ่โตเหมือนช้าง ขนสีขาวสลับลายสีน้ำเงิน

จดหมายจากนักอ่าน

ใบหน้านักอ่าน ทางอีศาน

แม่ใหญ่หนา พิบูล อายุ 84 ย่าง ชาวบ้านป่าสังข์ อ.จตุรพักตรพิมาน จ.ร้อยเอ็ด จบ ป.4 “ภาษาไทยนี่แข่งได้ ภาษาอื่นถ้าได้เรียนกะสิได่คือกัน” แม่ใหญ่ว่า แม่ใหญ่ตำหมากกินแล้วมานั่งอ่านทางอีศาน ไล่ไปตั้งแต่หน้าคณะผู้จัดทำ สารบาญ . . .

จดหมายจากนักอ่าน

ครั้งแรกดิฉันสมัครเป็นสมาชิก 2 ปี แต่พอนั่งอ่านพบข้อความเชิญชวนสมัครสมาชิกก็เข้าใจว่า ต้องการระดมทุน จึงสมัครเป็นสมาชิกตลอดชีพ เพื่อให้กำลังใจคนทำงาน และคิดทำประโยชน์แก่ส่วนรวม

นิตยสารทางอีศาน

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com